Zdrowie psychiczne

 

Rok szkolny 2023/2024

 

Artykuł dla Rodziców o bezpieczeństwie

w ramach Programu Akademia Bezpiecznego Puchatka

 

11 lutego obchodzimy Europejski Dzień Numeru Alarmowego

112- dlaczego Twoje dziecko powinno go znać ?

Jeśli jesteś rodzicem, doskonale wiesz, jak ważne jest bezpieczeństwo Twojego dziecka. W trosce o pociechę reagujesz w każdej nagłej sytuacji, dbasz o jej zdrowie, zaopatrujesz w niezbędne lekarstwa, fotelik samochodowy czy inne gadżety. Co jednak w sytuacji, gdy dziecko sam na sam będzie świadkiem lub uczestnikiem niebezpiecznego zdarzenia?

Ważne, aby uczyć najmłodszych, jak mają się zachować i gdzie należy zadzwonić w takiej sytuacji.

11 lutego numer alarmowy 112 obchodzi swoje urodziny. To doskonały pretekst, aby poświęcić ten dzień na zwiększanie wśród najmłodszych świadomości na temat tego, jak i w jakich sytuacjach z niego korzystać.

Zarówno dorośli, jak i dzieci mogą korzystać z kilku numerów alarmowych, a 112 jest najważniejszym uniwersalnym europejskim numerem alarmowym, który łączy osobę dzwoniącą z Centrum Powiadamiania Ratunkowego (CPR). Ujednolicenie numeru ułatwiło wzywanie właściwej pomocy w sytuacjach, które wymagają pilnej reakcji. Kontaktując się pod jednym numerem, możliwe jest wezwanie wszystkich potrzebnych służb za jednym razem, przy okazji unikając pomyłek. Specjalna infrastruktura telekomunikacyjna usprawnia współdziałanie służb ratownictwa medycznego, policji oraz straży pożarnej. Numer ten jest bezpłatny, a możliwość dodzwonienia się istnieje zawsze (całą dobę, 7 dni w tygodniu) – również wtedy, gdy telefon jest zablokowany lub brakuje w nim karty SIM. Pomoc można wezwać zarówno z telefonu stacjonarnego, jak i komórkowego na terenie całej Unii Europejskiej.

To ciekawe!

·Wdrażanie ogólnopolskiego numeru alarmowego 112 zostało rozpoczęte w 1991 roku, a od 2008 roku jest to numer ratunkowy obowiązujący na terenie wszystkich krajów Unii Europejskiej.

·Na terenie Polski istnieje 17 centrów powiadamiania ratunkowego umiejscowionych w każdym mieście wojewódzkim i w Radomiu.

·Jeśli jedno z centrów jest przeciążone, połączenie jest przekierowane do pierwszego wolnego operatora na terenie kraju.

·Fałszywy alarm lub blokowanie numeru alarmowego traktowane są jako wykroczenie podlegające karze finansowej.

·W 2021 roku w centrach powiadamiania ratunkowego odnotowano ponad 21 milionów połączeń przychodzących, z czego najwięcej dotyczyło miesięcy wakacyjnych – czerwca i lipca.

·Wśród kategorii zdarzeń alarmowych najczęstsze są te dotyczące komunikacji drogowej, innych interwencji, złego samopoczucia, zakłócania porządku publicznego oraz interwencji domowych.

·Średni czas oczekiwania dzwoniącego na odbiór połączenia wynosi około 9,89 sekundy. W praktyce oznacza to, że operator odbiera połączenie w 3.-4. sekundzie od wpłynięcia

połączenia na stanowisko operatorskie (około 6 sekund trwa zapowiedź, która jest obligatoryjna).

Jak nauczyć dziecko wzywania pomocy?

Ucząc najmłodszych korzystania z numeru alarmowego, przekazujemy im cenną wiedzę na temat tego, jak ratować ludzkie życie. Jest to szczególnie ważne, bo choć rodzice, nauczyciele czy opiekunowie są odpowiedzialni za zdrowie i bezpieczeństwo dzieci, może przytrafić się sytuacja, w której pociecha sama będzie musiała ratować siebie lub inną osobę.

Oprócz umiejętności wykręcenia numeru alarmowego na telefonie, bardzo ważne jest, aby dziecko potrafiło sprawnie i efektywnie uczestniczyć w rozmowie z operatorem. Rozmowa przede wszystkim powinna być prowadzona spokojnie. Takie zachowanie pozwoli odnotować wszystkie ważne informacje i przekazać je do właściwych służb ratunkowych.

Po wybraniu numeru dziecko powinno cierpliwie czekać na zgłoszenie i nie odkładać słuchawki do czasu nawiązania połączenia z dyspozytorem. W trakcie rozmowy należy wskazać miejsce przebywania lub adres, w którym doszło do zdarzenia. To najważniejsza informacja dla służb ratunkowych, która pomoże dotrzeć do miejsca, nawet jeśli zostanie zerwane połączenie.

W następnej kolejności należy opisać sytuację, do której doszło, i udzielić informacji na zadane przez operatora pytania. Dyspozytor może wydać polecenie lub instrukcję postępowania, do których trzeba będzie się zastosować w zależności od sytuacji. Bardzo istotne jest, aby nie rozłączać się bez wyraźnego polecenia operatora. Warto również pamiętać, aby nie blokować linii i nie dzwonić z telefonu, z którego następowało zgłoszenie. Służby ratunkowe mogą kontaktować się ponownie w celu weryfikacji lub na potrzebę udzielenia dodatkowych informacji” – tłumaczy nadkom. Aleksandra Borucka z Wydziału Profilaktyki Społecznej Biura Prewencji Komendy Głównej Policji.

Liczy się również właściwa reakcja

Istnieje wiele zdarzeń, które wymagają wezwania pomocy. Warto jednak wytłumaczyć dziecku, jak odróżniać potencjalne sytuacje zagrażające życiu lub zdrowiu od tych mniej niebezpiecznych.

·Należy dzwonić na „112”, gdy komuś stała się poważna krzywda, np. został poparzony prądem, jest ofiarą przemocy, mocno krwawi, spadł ze schodów, przygniótł go mebel lub ktoś jest nieprzytomny i nie reaguje na zadawane pytania. Należy skontaktować się pod numerem alarmowym również wtedy, gdy w domu wybuchł pożar, ulatnia się gaz czy z kranu/rur nieustannie leje się woda.

·Nie należy dzwonić na „112”, jeśli sytuacja jest fikcyjna, a dziecko tylko się bawi. Zabronione jest również wykręcanie numeru tylko po to, aby sprawdzić, czy numer działa lub aby poinformować, że pomoc nie jest potrzebna. Inny przykład to chęć uzyskania porady lekarskiej.

„Jeśli dziecko znalazło się w sytuacji wymagającej udzielenia pierwszej pomocy, bardzo ważne jest, aby miało świadomość, że może zareagować, zanim pojawią się służby ratunkowe. W pierwszej kolejności powinno zorientować się, czy osoba poszkodowana jest przytomna i oddycha. Jeśli w pobliżu znajduje się osoba dorosła, warto poprosić ją o pomoc – gdy poszkodowany nie oddycha, jedna osoba powinna zająć się resuscytacją, a druga – wykonaniem połączenia pod numer alarmowy. W przypadku gdy poszkodowany jest nieprzytomny, nie ma urazów głowy czy widocznych złamań, ale oddycha, należy ułożyć go w pozycji bezpiecznej i oczekiwać zjawienia się ratowników medycznych” – komentuje mł.

insp. Wanda Mende – Naczelnik Wydziału Profilaktyki Społecznej z Wydziału Profilaktyki Społecznej Biura Prewencji Komendy Głównej Policji.

 

Artykuł o bezpieczeństwie opracowany

przez ekspertów, w tym psychologów, metodyków

i opiniowany przez właściwe wydziały

Komendy Głównej Policji w Warszawie

 

 

 

 

 

 

 

2022/2023

 

Artykuły dla Rodziców o bezpieczeństwie

w ramach Programu Akademia Bezpiecznego Puchatka

Jak dbać o bezpieczeństwo Twojego dziecka na co dzień?

 

            Artykuły dla Rodziców są opracowane przez ekspertów, w tym psychologów, metodyków i opiniowane  przez właściwe wydziały Komendy Głównej Policji.

 

Przezorny rodzic, czyli jak dbać o bezpieczeństwo najmłodszych w domu

 

            Zgodnie z prawem dziecko może pozostać samo w domu po ukończeniu 7. roku życia. Zanim jednak rodzice się na to zdecydują, powinni pamiętać, żeby pociechę odpowiednio do tego przygotować. Bo choć dom to miejsce kojarzące się z bezpieczeństwem, to właśnie w mieszkaniach często dochodzi do wypadków z udziałem najmłodszych. Jak zatem nauczyć dziecko zasad zachowania ostrożności? Poznaj kilka istotnych wskazówek.

O tym trzeba pamiętać, pozostawiając dziecko samemu w domu

            Zgodnie z polskim prawem dziecka poniżej 7. roku życia nie można pozostawiać samego w domu. W przypadku starszego dziecka przed podjęciem decyzji o pozostawieniu go samemu w mieszkaniu należy zwrócić uwagę na jego dojrzałość i odpowiednio je do tego przygotować. Rodzice, którzy planują wyjście z domu, powinni powiedzieć, gdzie idą i kiedy dokładnie wrócą. Należy również zadbać, aby dziecko mogło czuć się bezpiecznie i miało zajęcie podczas nieobecności opiekunów. Przed wyjściem warto zostawić mu naładowany telefon, przygotować pełnowartościowy posiłek i napój, a także schować potencjalnie niebezpieczne przedmioty oraz zostawić kartkę z numerami telefonów alarmowych. Jeśli rodzice muszą opuścić mieszkanie i jest taka możliwość, warto pozostawić najmłodszych pod czujnym okiem starszego rodzeństwa. Dzięki większemu doświadczeniu w różnych sytuacjach to oni będą mogli zaopiekować się młodszą siostrą czy bratem.

Jakich zasad ostrożności podczas zostawania samemu w domu należy uczyć najmłodszych?

 

• Nie otwieraj drzwi nieznajomym. Bądź czujny, nawet gdy osoba wygląda przyjaźnie i podaje się za lekarza czy znajomych rodziców. Nie zdradzaj, że opiekunów nie ma w domu – jeśli osoba będąca na zewnątrz zapyta o mamę czy tatę, należy powiedzieć, że są oni obecni, jednak nie mogą podejść do drzwi. Stosuj metodę ograniczonego zaufania również wtedy, gdy nieznajoma osoba zadzwoni domofonem.
• Nie używaj niebezpiecznych przedmiotów i urządzeń. Szczególnie niebezpieczne są nożyczki, noże, igły, zapałki i zapalniczki oraz urządzenia podłączone do prądu lub gazu, takie jak kuchenka elektryczna, gazowa lub żelazko.
• Nie przyjmuj samodzielnie leków. W przypadku złego samopoczucia niezwłocznie zadzwoń do rodziców.
• Unikaj ryzykownych zabaw. Nie wspinaj się na meble, nie biegaj po schodach i nie skacz po łóżku.

Ważne
Aby zwiększyć u dziecka szybkość zapamiętywania zasad ostrożności, warto korzystać z technik efektywnego uczenia się. Metody te okażą się przydatne  dla rodziców, jak i dla nauczycieli podczas zajęć szkolnych. Jednym z przykładów takich technik może być praca oparta o symulację prawdziwych, potencjalnie niebezpiecznych zdarzeń, które mogą wydarzyć się, kiedy dziecko zostanie samo w domu. Pozwoli to na przećwiczenie odpowiedniej sekwencji czynności, wykorzystując do tego m.in. pamięć mięśniową, czyli zapamiętywanie odpowiednich ruchów. Dzięki temu w sytuacji realnego zagrożenia dziecko zareaguje w prawidłowy sposób, którego nauczyło się podczas symulacji. Innym przykładem może być metoda „Rzymski pokój”, oparta na sposobie zapamiętywania informacji poprzez połączenie konkretnego faktu z miejscem, np. wyobrażenie sobie przedmiotów w dobrze znanym pomieszczeniu i połączenie ich z charakterystycznymi punktami. Taka niecodzienna wizualizacja pomaga wzmacniać ślad pamięciowy.

O czym powinno pamiętać, dziecko dzwoniąc pod numer alarmowy 112?

 

            Warto pamiętać, że kontakt ze służbami ratunkowymi pod numerem 112 możliwy jest o każdej porze dnia, 7 dni w tygodniu – zarówno z telefonu stacjonarnego, jak i komórkowego na terenie całej Unii Europejskiej. Zadzwonić można w każdej nagłej sytuacji, również wtedy, gdy telefon jest zablokowany lub brakuje w nim karty SIM. Po wybraniu numeru, gdy telefon odbierze operator, najważniejsze jest przede wszystkim opisanie sytuacji i wskazanie miejsce zdarzenia. Należy odpowiadać na każde pytanie dyspozytora i w razie potrzeby wykonywać wskazane przez niego dodatkowe czynności. Dziecko nie powinno rozłączać się do momentu zakończenia rozmowy. Sytuacjom trudnym może towarzyszyć stres, dlatego warto tłumaczyć dzieciom, aby zachowały wtedy spokój i uważność. Podczas kontaktu telefonicznego osoba przekaże odpowiednie wskazówki, dzięki czemu dziecko będzie wiedziało, co ma robić w zależności od sytuacji.

Szkoła to dobre miejsce do nauki ostrożności

 

            Wsparciem dla rodziców i nauczycieli w nauce bezpiecznych zachowań w domu, a także różnych innych okolicznościach – w szkole, na drodze, w internecie czy w kontakcie z rówieśnikami – jest Akademia Bezpiecznego Puchatka.

            To program edukacyjny, który pomaga najmłodszym w radzeniu sobie z trudnymi sytuacjami na co dzień. Celem projektu jest edukacja pierwszoklasistów w zakresie zasad ruchu drogowego, umiejętności udzielania przez dzieci pierwszej pomocy, cyberbezpieczeństwa, odpowiedniego reagowania w kontakcie z obcymi, właściwego korzystania z niebezpiecznych przedmiotów, a także wtedy, gdy dzieci będą musiały zmierzyć się z wyzwaniem pozostania samemu w domu.

 

Bezpieczeństwo dziecka w domu.

6 ważnych zasad, októrych powinieneś pamiętać.

 

            Dom to miejsce, w którym dziecko zazwyczaj czuje się najbezpieczniej. Mimo to gdy przychodzi moment pozostania w nim bez opieki rodziców, może być również miejscem, w którym kryje się wiele zagrożeń. Detergenty, lekarstwa, ostre przedmioty, gorący napój czy śliska podłoga – źródeł wypadków jest wiele. Najważniejsze w takich sytuacjach jest to, aby przygotować dziecko do samodzielnego pobytu w domu i właściwego reagowania na potencjalne i realne zagrożenia. Podpowiadamy, na co wtedy zwrócić uwagę.

Wytłumacz dziecku, jak bezpiecznie korzystać z kuchni

            Prawdopodobnie najwięcej źródeł niebezpieczeństwa znajduje się w kuchni. Nieodpowiednie korzystanie z przedmiotów, różnych urządzeń lub samodzielne eksperymentowanie z przygotowaniem potraw może prowadzić do wielu wypadków. Do niebezpiecznych przedmiotów można zaliczyć noże, zapałki, a nawet składniki spożywcze, na które dziecko jest uczulone (np. orzechy). Częste nieszczęśliwe wypadki dotyczą również oparzeń gorącą wodą, potrawą lub nagrzaną płytą grzewczą. Poprzez niewłaściwe użytkowanie kuchenki gazowej lub jej awarię może dojść do ulatniania się gazu, a w efekcie – do zagrożenia zatruciem lub wybuchem.

 

1. Wskazówki:

• Aby dziecko nie musiało samodzielnie kroić chleba czy podgrzewać jedzenia, korzystając z kuchenki po powrocie ze szkoły, najlepiej przygotować dla niego kilka pełnowartościowych posiłków, które zaspokoją głód na dłużej. Dzień warto zacząć od sytego śniadania, do szkoły zapakować kanapki, a w domu w widocznym miejscu lub w lodówce zostawić mu zdrową przekąskę.
• W razie ulatniania się gazu warto nauczyć dziecko właściwej reakcji – wytłumacz, dlaczego w takiej sytuacji należy otworzyć szeroko okno, opuścić mieszkanie i powiadomić osoby dorosłe o zaistniałym zdarzeniu. Wyjaśnij, że nawet przy niewielkim podejrzeniu ulatniania się gazu postępowanie według takiego schematu może uratować komuś życie.
• Naucz dziecko, jak należy postępować w przypadku oparzeń. Podpowiedz, że w takiej sytuacji ważne jest szybkie schłodzenie rany za pomocą czystej wody z butelki lub z kranu i skontaktowanie się z osobą dorosłą.

2. Zabezpiecz detergenty i leki

Oprócz mogących spowodować wypadek przedmiotów i urządzeń w kuchni, źródłem niebezpieczeństwa są również wszelkie środki czystości, detergenty oraz lekarstwa. Substancje, które są użytkowane w sposób właściwy, nie stanowią zagrożenia. Mając jednak na uwadze to, że małe dzieci nie potrafią jeszcze tak dobrze przewidywać konsekwencji swoich działań, środki te należy przechowywać w specjalnie zabezpieczonych przed otwarciem opakowaniach i poza zasięgiem najmłodszych. Najlepiej, gdy opakowania z takimi preparatami zostaną umieszczone

 wysoko na półce, aby dziecko nie mogło po nie sięgnąć. Warto również wytłumaczyć, że przyjmowanie przez dziecko leków w domu może być możliwe wyłącznie w obecności rodziców lub opiekunów.

3. Zabezpiecz ostre narzędzia i przedmioty

Nieuważne korzystanie ze sztućców lub otwieranie puszki może prowadzić do skaleczenia, co w niektórych przypadkach wymaga założenia szwów. Przyczyną tego typu obrażeń mogą być także stłuczone naczynia lub nieumyślne połknięcie szkła. Aby zminimalizować ryzyko wypadku z użyciem ostrych przedmiotów, warto nauczyć dziecko właściwego korzystania z naczyń kuchennych i urządzeń, zakładania rękawic ochronnych, a także nawyku sprzątania podłogi po ewentualnym stłuczeniu szkła.

4. Zwróć uwagę na inne zagrożenia

W różnych częściach domu źródłem niebezpieczeństwa mogą być również poluzowane gniazdka kontaktowe lub uszkodzone i wystające przewody elektryczne – kontakt z nimi może prowadzić do porażenia prądem. Przyczyną wypadków są także mokre podłogi, a zwłaszcza twarde kafelki, gdzie upadek może być szczególnie dotkliwy. Do innych miejsc będących zagrożeniem są również schody, po których nieostrożne poruszanie się także może grozić upadkiem, a w rezultacie skręceniem czy złamaniem kończyny. Niebezpieczne są również otwarte okna, przez które dziecko może wypaść, wspinanie się po meblach lub uderzenie ciężkim przedmiotem (np. w wyniku upadku).

5. Ucz reagowania na nieznajome osoby

Poza wykształceniem u dziecka właściwego postępowania z przedmiotami czy urządzeniami w domu, warto nauczyć je także zasad kontaktu z obcą osobą. Najmłodsi powinni pamiętać, że pod nieobecność rodziców nie należy otwierać drzwi nieznajomym (w tym także za pomocą domofonu, np. na klatkę schodową). Dziecko nie powinno także zdradzać obcym, że jest w domu bez opieki rodziców. Nieufność należy zachować nawet w sytuacji, gdy osoba za drzwiami wydaje się przyjazna, jest miłą panią lub podaje się za znajomego rodziców. To typowe sposoby wykorzystywane przez osoby o złych zamiarach.

6. Naucz korzystania z numeru alarmowego

Dziecko powinno mieć pewność, że zawsze dla bezpieczeństwa może skontaktować się ze swoimi rodzicami lub z odpowiednimi służbami ratunkowymi.Kartka z zapisanym z numerem kontaktowym do opiekunów i numerem alarmowym powinna być umieszczona w domu w widocznym miejscu. Ważne, aby dziecko miało także dostęp do naładowanego telefonu.

„Najmłodsi, którzy pozostają sami w domu, często mogą czuć się zagubieni i potrzebować wsparcia. Powinni mieć świadomość, w jakich sytuacjach należy korzystać z numeru alarmowego i jak zachować się podczas rozmowy. Zadzwonienie pod numer 112 możliwe jest przez całą dobę, 7 dni w tygodniu, w całej Unii Europejskiej. Po nawiązaniu połączenia dziecko powinno się przedstawić, opisać, gdzie się znajduje, a następnie opowiedzieć o zdarzeniu. Niezwykle istotne jest również uważne słuchanie dyspozytora i w razie potrzeby wykonywanie jego poleceń. Postępowanie według wskazówek może uchronić przed przykrymi konsekwencjami, uratować zdrowie lub życie” – radzi nadkom. Aleksandra Borucka z Biura Prewencji Komendy Głównej Policji, ekspert współpracujący z Akademią Bezpiecznego Puchatka.

 

Akademia bezpieczeństwa dla pierwszoklasistów

 

            Dzięki Akademii Bezpiecznego Puchatka wiedzę na temat bezpiecznych zachowań w domu,

a także w innych okolicznościach – na drodze, w szkole, w internecie czy w kontakcie z rówieśnikami – dziecko może zdobywać nie tylko ucząc się w szkole, ale także w domu  z rodzicami.W ramach projektu najmłodsi poznają zasady bezpiecznego zachowania się na drodze, udzielania pierwszej pomocy, bezpiecznego poruszania się w internecie, właściwego korzystania z niebezpiecznych przedmiotów, odpowiedniego reagowania w kontaktach z nieznajomymi, a także wtedy, gdy sytuacja będzie wymagała samodzielnego pozostania w domu.

Zapraszamy stronę https://akademiapuchatka.pl.

 

       

Pomoc materialna dla uczniów z SP 2

 

Stypendium szkolne i zasiłek szkolny dla uczniów Szkoły Podstawowej nr 2 w Trzebnicy

Wnioski można składać w Ośrodku Pomocy Społecznej

w Urzędzie Miasta Trzebnica

SStypendium szkolne

Uprawnieni do pomocy w formie zasiłku szkolnego:
 

1. uczniowie szkół publicznych i niepublicznych o uprawnieniach szkół publicznych dla młodzieży i dorosłych oraz słuchacze publicznych kolegiów pracowników służb społecznych - do czasu ukończenia kształcenia, nie dłużej jednak niż do ukończenia 24 roku życia,
2. wychowankowie publicznych i niepublicznych ośrodków rewalidacyjno-wychowawczych - do czasu ukończenia realizacji obowiązku nauki,
3. uczniowie szkół niepublicznych nieposiadających uprawnień szkół publicznych dla młodzieży i dla dorosłych – do czasu ukończenia realizacji obowiązku nauki.

Warunki przyznania stypendium szkolnego

1. Miesięczna wysokość dochodu na osobę w rodzinie ucznia uprawniająca do ubiegania się o stypendium szkolne nie może być wyższa niż kwota, o której mowa w art. 8 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej, tj. 528 zł.
2. Występowanie w rodzinie w szczególności: bezrobocia, niepełnosprawności, ciężkiej lub długotrwałej choroby, wielodzietności, braku umiejętności wypełniania funkcji opiekuńczo-wychowawczych, alkoholizmu lub narkomanii, a także gdy rodzina jest niepełna lub wystąpiło zdarzenie losowe.

Wnioskodawcy:

1. rodzice ucznia,
2. pełnoletni uczeń,
3. dyrektor szkoły, kolegium pracowników służb społecznych – za zgodą rodzica ucznia lub pełnoletniego ucznia.
    

Dokumenty niezbędne do przyznania stypendium szkolnego:

• wniosek
• zaświadczenia o uzyskanych dochodach przez poszczególnych członków rodziny prowadzącej wspólne gospodarstwo domowego z miesiąca poprzedzającego miesiąc złożenia wniosku, a w przypadku utraty dochodów z miesiąca, w którym wniosek został złożony lub oświadczenia o dochodach,
• oświadczenie uzasadniające przyznanie świadczeń pomocy materialnej.
  
  W przypadku ubiegania się o świadczenia pomocy materialnej o charakterze socjalnym dla ucznia, którego rodzina korzysta ze świadczeń z pomocy społecznej wykorzystuje się aktualną dokumentację zgromadzoną w aktach sprawy tej rodziny w celu przyznania świadczeń z pomocy społecznej.

KATALOG WYDATKÓW KWALIFIKOWANYCH DO STYPENDIUM SZKOLNEGO

1. Zwrot całkowitego lub częściowego kosztu udziału w zajęciach edukacyjnych, w tym wyrównawczych, wykraczających poza zajęcia realizowane w szkole w ramach planu nauczania, a także udziału w zajęciach edukacyjnych realizowanych poza szkołą, w tym w szczególności na:
   1. wyrównawcze zajęcia edukacyjne, korekcyjno-kompensacyjne, logopedyczne oraz inne wynikające z realizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej,
   2. wycieczki szkolne o charakterze edukacyjnym, w tym wyjazdy do teatru, kina, muzeum, wycieczki szkolne krajoznawcze, wyjazd na tzw. „zieloną szkołę”,
   3. wyjazdy w ramach zajęć sportowych organizowanych przez szkołę,
   4. pozaszkolne zajęcia edukacyjne, m.in.: nauka języków obcych, szkolenia i kursy, warsztaty,
   5. zajęcia związane z rozwijaniem indywidualnych zdolności, m.in. zajęcia: sportowe, muzyczne, taneczne, plastyczne, zajęcia na basenie.
      
      W przypadku ubiegania się o stypendium szkolne w formie całkowitego lub częściowego pokrycia kosztów udziału w zajęciach edukacyjnych, w tym wyrównawczych, wykraczających poza zajęcia realizowane w szkole w ramach planu nauczania, a także udziału w zajęciach edukacyjnych realizowanych poza szkołą do wniosku należy dołączyć dokument potwierdzający udział ucznia w zajęciach w danym roku szkolnym wraz z miesięcznym kosztem zajęć.
2. Zakup pomocy rzeczowej o charakterze edukacyjnym, w tym w szczególności na:
    
   1. zakup podręczników, lektur i ćwiczeń szkolnych oraz innych publikacji o charakterze edukacyjnym,
   2. pomoce dydaktyczne, m.in. słowniki, atlasy, encyklopedie, mapy, globusy, tablice,
   3. przybory szkolne, artykuły papiernicze,
   4. plecak, tornister, torbę szkolną, worek na obuwie zamienne,
   5. mundurek szkolny wymagany przez szkołę oraz obuwie zmienne, m.in.
      kapcie do chodzenia w szkole,
   6. strój sportowy na zajęcia wychowania fizycznego, tj.:
      • kostium gimnastyczny lub koszulka i spodenki,
      • dres lub spodnie i bluza,
      • obuwie sportowe,
   7. strój galowy (bluzka i spódnica lub sukienka, koszula i spodnie) ,
   8. strój wymagany na zajęcia praktyczne oraz zakup materiałów niezbędnych do realizacji zajęć praktycznych (zarówno udział w tych zajęciach jak i wymagany strój oraz niezbędne materiały na te zajęcia muszą być poświadczone stosownym zaświadczeniem szkoły lub pracodawcy),
   9. biurko, lampka na biurko, krzesło do biurka,
   10. sprzęt i akcesoria komputerowe wykorzystywane w procesie edukacyjnym ucznia, w tym w szczególności: laptop, komputer stacjonarny, monitor, klawiatura, drukarka, tusze, tonery, papier do drukarki, oprogramowanie,
   11. sprzęt i strój niezbędny do realizacji dodatkowych zajęć pozaszkolnych, np. do zajęć na basenie. Wnioskodawca zwracający się o pomoc rzeczową na tę samą rzecz po raz kolejny winien wyjaśnić w oświadczeniu powód ponownego zakupu tej samej rzeczy.
        
3. Całkowite lub częściowe pokrycie kosztów związanych z pobieraniem nauki poza miejscem zamieszkania przez uczniów szkół ponadpodstawowych oraz słuchaczy kolegiów, w szczególności na:
    
   1. pokrycie kosztów zakwaterowania (internat, bursa, stancja),
   2. pokrycie kosztów dojazdów do szkoły (transport do i ze szkoły środkami komunikacji zbiorowej – imienne bilety miesięczne za okres, w którym realizowana jest nauka).

Nie będą refundowane wydatki o charakterze nieedukacyjnym:

1. odzież i obuwie codziennego użytku;

2. stroje odświętne, m.in. strój pierwszokomunijny, na studniówkę;

3. sprzęt rehabilitacyjny;

4. okulary korekcyjne;

5. obozy i zimowiska rekreacyjne;

6. opłaty za komitet rodzicielski, ubezpieczenie

7. internet.

Rozliczenie stypendium szkolnego:

Przyznane stypendium szkolne w formach określonych w katalogu wydatków kwalifikowanych powinno być rozliczane (poprzez dostarczenie rachunków imiennych lub faktur, kserokopii biletów miesięcznych - w przypadku pobierania nauki poza miejscem zamieszkania, innych dokumentów potwierdzających poniesione wydatki):

1) za wrzesień - listopad do ostatniego dnia każdego miesiąca;

2) za grudzień do dnia 7 grudnia;

3) za styczeń - maj do ostatniego dnia każdego miesiąca;

4) za czerwiec do dnia 10 czerwca.

Dopuszczalny jest zwrot kosztów poniesionych wydatków w związku z rozpoczęciem roku szkolnego za pierwszy miesiąc roku szkolnego na podstawie dokumentów potwierdzających poniesienie wydatków, wystawionych w sierpniu danego roku.
 

UWAGA!

• faktury i rachunki powinny być imienne, wystawione na rodzica lub pełnoletniego ucznia, obejmujące pomoc rzeczową odrębnie dla każdego ucznia do wysokości przyznanego stypendium szkolnego,
• przyjmowane będą wyłącznie oryginały faktur i rachunków, kserokopie biletów miesięcznych - w przypadku pobierania nauki poza miejscem zamieszkania, inne dokumenty potwierdzające poniesione wydatki, np.: wydatki związane ze zbiorowymi wyjazdami na wycieczkę szkolną, do kina, teatru itp. można udokumentować na podstawie zaświadczenia wystawionego przez szkołę,
• ważne aby na wystawionej fakturze lub rachunku, np. na spodnie i obuwie, artykuł w nazwie miał adnotację „sportowe” lub „szkolne” (w przypadku niepełnej nazwy towaru wymagana jest odręczna adnotacja sprzedawcy z pieczątką sklepu i imienną pieczątką sprzedawcy – o ile posiada – oraz jego czytelnym podpisem na odwrocie faktury),
• odbierając fakturę lub rachunek należy zwrócić uwagę na prawidłowe wypisanie faktury w tym nazwisko, adres zamieszkania, datę sprzedaży oraz nazwę zakupionego artykułu,
• stypendia szkolne nie będą wypłacane na podstawie paragonów,
• koszty związane z przyznaniem stypendium szkolnego muszą być udokumentowane, uzasadnione, poniesione w racjonalnej wysokości.

Więcej infromacji na temat Ośrodka Pomocy Społecznej i wnioski do pobrania

 

Stypendium szkolne - Biuletyn Informacji Publicznej Ośrodek Pomocy Społecznej w Trzebnicy (trzebnica.pl)

Zasiłek szkolny

Uprawnieni do pomocy w formie zasiłku szkolnego:

1. uczniowie szkół publicznych i niepublicznych o uprawnieniach szkół publicznych dla młodzieży i dorosłych oraz słuchacze publicznych kolegiów pracowników służb społecznych - do czasu ukończenia kształcenia, nie dłużej jednak niż do ukończenia 24 roku życia,
2. wychowankowie publicznych i niepublicznych ośrodków rewalidacyjno-wychowawczych - do czasu ukończenia realizacji obowiązku nauki,
3. uczniowie szkół niepublicznych nieposiadających uprawnień szkół
   publicznych dla młodzieży i dla dorosłych - do czasu ukończenia realizacji obowiązku nauki.
    

Warunki przyznania zasiłku

1. Zasiłek szkolny może być przyznany bez względu na dochód uczniowi znajdującemu się przejściowo w trudnej sytuacji materialnej z powodu zdarzenia losowego.
    
2. O zasiłek szkolny można ubiegać się w terminie nie dłuższym niż dwa miesiące od wystąpienia zdarzenia uzasadniającego przyznanie tego zasiłku.

Wnioskodawcy:

1. rodzice ucznia,
2. pełnoletni uczeń,
3. dyrektor szkoły, kolegium pracowników służb społecznych – za zgodą rodzica ucznia lub pełnoletniego ucznia.
    

Dokumenty niezbędne do przyznania zasiłku

• wniosek,
• dokument potwierdzający wystąpienie  zdarzenia losowego.
   

Wzór wniosku:

1. dostępny w Zespole Pracowników Socjalnych,
2. do pobrania formularz wniosku o zasiłek szkolny.
    

Zasiłek szkolny nie przysługuje:

1. Dzieciom odbywającym roczne przygotowanie przedszkolne.
    
2. Uczniom, którzy nie zamieszkują na terenie Gminy Trzebnica.

Więcej informacji :

Zasiłek szkolny - Biuletyn Informacji Publicznej Ośrodek Pomocy Społecznej w Trzebnicy (trzebnica.pl)

---

 

Stypendium szkolne i zasiłek szkolny

dla uchodźców z Ukrainy przybyłych do Polski

 po 24.02.2022 r.

 

Sprawdź co zrobić, aby uzyskać pomoc.

МАТЕРІАЛЬНА ДОПОМОГА СОЦІАЛЬНОГО ХАРАКТЕРУ (ШКІЛЬНА СТИПЕНДІЯ) ТА ШКІЛЬНА ДОПОМОГА ДЛЯ БІЖЕНЦІВ З УКРАЇНИ, ЯКІ ПРИБУЛИ ДО РЕСПУБЛІКИ ПОЛЬЩІ ПІСЛЯ 24.02.2022 р.

 

 

WARUNKI PRZYZNANIA:

Stypendium szkolne:

Wnioski o przyznanie stypendium szkolnego/zasiłku szkolnego należy składać w Ośrodku Pomocy Społecznej w Trzebnicy – Urząd Miasta Trzebnica, 2 piętro, pok. 122 do dnia 15 września 2022 r.

Stypendium szkolne może otrzymać uczeń znajdujący się w trudnej sytuacji materialnej, wynikającej z niskich dochodów na osobę w rodzinie, w szczególności gdy w rodzinie tej występuje: bezrobocie, niepełnosprawność, ciężka lub długotrwała choroba, wielodzietność, brak umiejętności wypełniania funkcji opiekuńczo-wychowawczych, alkoholizm lub narkomania, a także gdy rodzina jest niepełna lub wystąpiło zdarzenie losowe.

Stypendium szkolne przyznaje się na okres 10 m-cy (od września do czerwca danego roku szkolnego).

Warunkiem niezbędnym do uzyskania pomocy materialnej o charakterze socjalnym w formie stypendium szkolnego jest spełnienie kryterium dochodowego – szczegółowa informacja poniżej.

 

1. Miesięczny dochód na osobę w rodzinie ucznia uprawniający do ubiegania się o stypendium szkolne nie może być wyższy niż kwota 600,00 zł (netto).
2. Wysokość dochodu oblicza się w następujący sposób:
3. 1. Za dochód uważa się sumę miesięcznych przychodów z miesiąca poprzedzającego miesiąc złożenia wniosku lub w przypadku utraty dochodu z miesiąca, w którym wniosek został złożony, bez względu na tytuł i źródło ich uzyskania, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, pomniejszoną o:
      • miesięczne obciążenie podatkiem dochodowym od osób fizycznych i koszty uzyskania dochodu,
      • składki na ubezpieczenie zdrowotne określone w przepisach o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz ubezpieczenia 
      • kwotę alimentów świadczonych na rzecz innych osób.
4. 2. Do dochodu ustalonego nie wlicza się:
      • jednorazowego pieniężnego świadczenia socjalnego,
      • zasiłku celowego,
      • pomocy materialnej mającej charakter socjalny albo motywacyjny, przyznawanej na podstawie przepisów o systemie oświaty,
      • wartości świadczenia w naturze,
      • świadczenia przysługującego osobie bezrobotnej na podstawie przepisów o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy z tytułu wykonywania prac społecznie-użytecznych,
      • dochodu z powierzchni użytków rolnych poniżej 1 ha przeliczeniowego,
      • świadczenia pieniężnego na częściowe pokrycie kosztów zagospodarowania i bieżącego utrzymania w Rzeczypospolitej Polskiej dla cudzoziemcy posiadającego Kartę Polaka,
      • świadczenia wychowawczego tzw. Program, „Rodzina 500+” oraz dodatku wychowawczego,
         
   3. Wysokość dochodu powinna zostać potwierdzona:

• • • oświadczeniem wnioskodawcy lub zaświadczeniem z zakładu pracy o wysokości zarobków,
    • oświadczeniem wnioskodawcy o wysokości uzyskanych dochodów z innych źródeł taki jak np. darowizny, dochody z najmu mieszkań i lokali oraz umów zleceń lub umów o dzieło (lub ewentualnie oświadczeniem o braku takich dochodów).

2. 4. Osoby bezrobotne przedłożyć powinny oświadczenie lub zaświadczenie z Urzędu Pracy
      o statusie bezrobotnego.
      
      Przy ustalaniu dochodu rodziny w przeliczeniu na osobę, nie uwzględnia się członka rodziny, który zgodnie z oświadczeniem osoby ubiegającej się o te świadczenie, nie przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
       
3. Minimalna wysokość stypendium wynosi 99,20 zł miesięcznie.
    

Zasiłek szkolny:

 

1. Głównym warunkiem przyznania uczniowi zasiłku szkolnego jest wystąpienie zdarzenia losowego (np. śmierć, pożar, powódź).
2. Termin złożenia wniosku to 2 miesiące od wystąpienia zdarzenia uzasadniającego przyznanie zasiłku.
3. Wysokość zasiłku szkolnego – jednorazowo do 620,00 zł na jednego ucznia.

 

---

 

2021/2022

 

Zaproszenie_na_konferencje_Profilaktyka_Polaczen_(13-06-2022).pdf

 

Zespół UNICEF Polska

zaprasza do udziału w

projekcie  edukacyjnym „eMOCje w GŁOWIE”

 

Drodzy Nauczyciele, Rodzice !

            Wczesny okres dorastania jest niezwykle ważnym czasem w rozwoju młodego człowieka, kiedy to należy zwrócić uwagę na profilaktykę w zakresie zdrowia psychicznego. Niestety dane dotyczące zdrowia psychicznego młodego pokolenia są zatrważające - szacuje się, że ponad 600 tys. dzieci w Polsce potrzebuje specjalistycznej opieki psychologicznej lub psychiatrycznej.

            Okres dorastania to wyjątkowy etap w rozwoju młodych ludzi, kiedy możemy pomóc im rozpoznawać trudne emocje i radzić sobie z nimi. To dobry czas, aby wspierać młodzież także w skutecznym rozwiązywaniu problemów, utrzymywaniu zdrowych relacji, komunikowaniu swoich potrzeb oraz podejmowaniu decyzji, które sprzyjają zachowaniu dobrego samopoczucia.

            Dlatego też zapraszamy do udziału w projekcie edukacyjnym UNICEF Polska„eMOCje w GŁOWIE”, który przybliży Wychowawcom klas IV- VIII   Rodzicom oraz Uczniom zagadnienia związane z profilaktyką zdrowia psychicznego. Celem inicjatywy „eMOCje w GŁOWIE” jest kształtowanie świadomości w zakresie  zdrowia psychicznego młodych ludzi oraz pokazanie jak je chronić i o nie dbać.

            Dodatkowym elementem projektu jest komponent, zwracający uwagę na sytuację, z którą mierzą się dzieci i młodzież przybywające do nas z Ukrainy. Dzieci, które doświadczyły traumy związanej z wojną, potrzebują szczególnego wsparcia, kiedy trafiają do szkół i placówek w obcym dla nich kraju. Przygotowaliśmy dla Państwa specjalny poradnik „Dziecko pod wpływem traumy”, w którym znajdziecie wiele cennych wskazówek, m.in. jak rozpoznać objawy stresu potraumatycznego u dziecka i jak przygotować klasę oraz szkołę na przywitanie dzieci z Ukrainy.

Zajęcia edukacyjne z uczniami przeprowadzone będą w oparciu o materiały przygotowane przez UNICEF Polska. Wykorzyrzystane zostaną  udostępnione scenariusze zajęć w „Przewodniku dla nauczyciela” oraz komiksy i film video dla uczniów, który został dla nich przygotowany (materiał dla młodzieży i o młodzieży).

Rodziców, zaś zapraszamy  do obejrzenia filmu - wywiad z ekspertem o zdrowiu psychicznym dzieci i młodzieży . Link do wywiadu oraz link do artykułów w sekcji dla rodziców na stronie UNICEF Polska https://unicef.pl/co-robimy/dla-rodzicow

Poza tym na stronie można znaleźć  informacje, gdzie w razie potrzeby szukać profesjonalnej opieki i pomocy psychologicznej oraz psychiatrycznej dla dzieci i młodzieży.

            We współpracy z ekspertami przygotowano   bogaty zestaw materiałów edukacyjnych, które przybliżą tematykę zdrowia psychicznego młodzieży i pomogą w zaplanowaniu zajęć dydaktycznych:

• Materiały video dla nauczycieli, rodziców/opiekunów oraz uczniów – 4 filmy-wywiady z psychologiem na temat zdrowia psychicznego dzieci i młodzieży,
• Przewodnik dla nauczyciela o zdrowiu psychicznym wraz ze scenariuszami zajęć oraz atrakcyjnym komiksem dla uczniów (materiały przewidziane dla nauczycieli pracujących z uczniami w grupie wiekowej 10-14 lat),
• Poradnik dla nauczyciela „Dziecko pod wpływem traumy” z praktycznymi wskazówkami dotyczącymi pracy z uczniami, którzy doświadczyli traumy uciekając z ogarniętej wojną Ukrainy.

 

Szczegółowe informacje o projekcie znajdują się na stronie projektu:  https://unicef.pl/wspolpraca/wspolpraca-z-placowkami-edukacyjnymi/akcje-edukacyjne/emocje-w-glowie

Pokażmy, że zdrowie psychicznego młodego pokolenia nie jest nam obojętne. Emocje dają moc, a moc jest w głowie – eMOCje w GŁOWIE – to projekt dla Was!

 

Koordynator : pedagog szkolny Jolanta Rainczuk

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

   

 

Bezpłatne wsparcie psychologiczne

Telefon i czat zaufania dla dzieci i młodzieży

Towarzystwa Przyjaciół Dzieci (TPD)

 

 

 

         Towarzystwo Przyjaciół Dzieci to pozarządowa Organizacja Pożytku Publicznego, o ponad stuletniej historii pomagania dziecku i jego rodzinie, której celem jest dobro dziecka, w odpowiedzi na:
– pogarszającą się sytuację dzieci i młodzieży w zakresie dostępu do publicznej opieki psychologicznej i terapeutycznej,

– lawinowy wzrost podejmowanych przez dzieci prób samobójczych,

– trudności, z jakimi zmierzyć musiały się dzieci w czasie trwającej już 2 lata pandemii,

– rosyjską inwazję na Ukrainę i związane z nimi obciążenie psychiczne zarówno dla dzieci jak i dorosłych, tak tych, którzy dziś uciekają i tych, którzy przyglądają się największemu wybuchowi przemocy w tej części świata od II wojny światowej,

– nasilenie potrzeby skorzystania tu i teraz ze wsparcia w kryzysie,

Towarzystwo Przyjaciół Dzieci uruchomiło nową ogólnopolską linię wsparcia psychologicznego:

Telefon zaufania dla dzieci i młodzieży TPD 

 800 119 119 

 

Telefon działa codziennie w godz. 14-22.
Połączenia są bezpłatne i anonimowe.

 

Na linii dyżurują psycholodzy i terapeuci. 

 

Kontakt z psychologiem możliwy jest również poprzez

 Czat zaufania TPD  na stronie internetowej  800119119.pl 

 

 https://tawk.to/chat/618293cb6885f60a50ba2499/1fjj12l2c

 

W kwietniu pojawią się także dyżury w języku ukraińskim. Informacja o dyżurach dostępna jest na stronie 800119119.pl.

 

Безкоштовний анонімний
телефон і чат довіри для дітей та підлітків
українською мовами

Перевірте перелік робочих годин
на 800119119.pl https://800119119.pl

 

Więcej informacji:

• Telefon i czat zaufania dla dzieci i młodzieżyTPD https://800119119.pl
• Zadzwoń 800 119 119 – psycholodzy i terapeuci dyżurują codziennie w godz. 14–22
• Lub napisz na czacie zaufania TPD na stronie 800119119.pl
• Dyżury psychologa w jęz. ukraińskim – sprawdź grafik na 800119119.pl

        

Odpowiadamy na Wasze pytania i problemy związane z nauką i szkołą, związkami, przyjaźniami, rodziną, ciałem i dojrzewaniem, dyskryminacją, przemocą, internetem, zdrowiem fizycznym i psychicznym. W skrócie: rozmawiamy o wszystkim, o czym chcecie porozmawiać.

 

TPD - Towarzystwo Przyjaciół Dzieci

 

 

Fundacja Edukacji Zdrowotnej i Psychoterapii w Poznaniu

broszura-Dzieci_w_wirtualnej_sieci_wydanie_III_17.02.2022_6009904_5096028_(1).pdf

broszura-Nastolatki_w_wirtualnym_tunelu-18.02.2022_6009905_5096029_(1).pdf

 

Bezpieczeństwo w Internecie - zdalne nauczanie

           

            Czas epidemii jest dla wszystkich niezwykle trudny. Niewątpliwie jednym z wielkich wyzwań, jakie stworzyła epidemia jest masowa zdalna edukacja. Kiedyś – nowe zjawisko, dziś – codzienność .Wiedza się nie zmieniła, ale kompetencje, jakich dziś potrzeba, by ją przekazać są zupełnie nowe. Zdalne nauczanie należy prowadzić tak, aby można było realizować podstawę programową z uwzględnieniem ograniczeń wynikających ze specyfiki pracy na odległość.  Minister Edukacji podkreśla przy tym ważną rolę, jaką w tym procesie odgrywają Rodzice uczniów. Ich zadania to m.in. wspieranie dzieci, pomaganie im w planowaniu i nauce, dbanie o ich bezpieczeństwo w sieci, a także kontakt i współpraca z nauczycielami. Oznacza to, że Rodzice muszą w pełnym wymiarze pełnić role, które dotąd pełnili tylko częściowo. Z dnia na dzień stali się nauczycielami, pedagogami i animatorami edukacji. Rodzice mają ogromny wpływ na stosunek uczniów do zdalnej nauki – mogą wzmacniać ich motywację. Bezwarunkowa, niezakłócona uwaga rodzica, nastawiona na bycie z dzieckiem w tym trudnym okresie, rozwija wewnętrzne zasoby dziecka, wzmacnia jego pewność siebie, pozytywnie wpływa na odporność psychiczną dziecka. Rodzic, który jest nieobecny, którego uwaga w kontakcie z dzieckiem zakłócona jest innymi czynnościami, np. przeglądaniem internetu, który przerywa kontakt czy zabawę, żeby sprawdzić powiadomienia lub zajrzeć na portale społecznościowe, daje dziecku wyraźny komunikat, że coś jest dla niego ważniejsze niż ono. Do prawidłowego rozwoju dziecko potrzebuje bliskiej relacji z rodzicem, który jest wrażliwy na jego uczucia, potrzeby i adekwatnie na nie odpowiada, który poświęca mu czas i uwagę, okazuje mu miłość i akceptację. Dostęp do nowoczesnych technologii nie zastąpi wspólnej zabawy z bliskimi, czytania książek i innych doświadczeń, dzięki którym dzieci poznają otaczający je świat. Dzieci spędzające dużo czasu online narażone są na uzależnienie. Często zdarza się, że dzieci  pozbawione dostępu do sieci i swoich ulubionych treści tracą zdolność prawidłowego funkcjonowania, reagują emocjonalnie, zdarza się, że agresywnie. Dlatego tak ważne są właściwe proporcje pomiędzy czasem spędzanym przed ekranami a innymi aktywnościami.

DROGI  UCZNIU !!!

            W związku z nowymi realiami działania szkoły oraz koniecznością zdalnego nauczania prosimy uczniów o przestrzeganie zasad bezpieczeństwa korzystania z Internetu...Surfowanie w Internecie może być świetną zabawą oraz towarzyską i inspirującą formą spędzania czasu. Teraz stało się również formą nauki. Zależy nam na tym, abyście naprawdę pożytecznie i bezpiecznie wykorzystali czas, który spędzacie podczas wykonywania zadań przysyłanych przez nauczycieli.

Pamiętajcie o  wskazówkach dotyczących bezpieczeństwa w sieci.

• Odrabianie przesyłanych wam zadań starajcie się wykonywać planowo i równomiernie.
  Nie zostawiajcie wszystkiego na później. Sami wiecie, że to nie jest dobre rozwiązanie.
• Zadania, które nauczyciele wskazali do wykonania i odesłania przesyłajcie na wskazany adres e-mail. Również starajcie się robić to systematycznie.
• Bądźcie uważni na czatach Messengera. Informacje, które publikujecie, stają się publiczne i widoczne dla wszystkich członków grupy. Nie wstawiajcie informacji lub obrazków, których nie chcecie udostępniać całemu światu. Uważajcie – mogą zostać przekazane dalej!
• Pamiętajcie o zachowaniu kultury słowa w waszych wiadomościach w stosunku do kolegów, koleżanek i nauczycieli.
• Zdalna nauka powoduje, że spędzamy przed komputerem dużo czasu. Pamiętajcie o zasadach higieny pracy przy komputerze. Róbcie sobie przerwy.
• Wychodźcie również na spacery, w miarę możliwości starajcie się dbać o jakąkolwiek aktywność fizyczną.

            Jeśli po wykonanych zadaniach szkolnych będziecie mieli ochotę skorzystać z dobrodziejstw Internetu to pamiętajcie o ogólnie stosowanych zasadach:

• Bądźcie anonimowi. Nie dzielcie się prywatnymi lub bardzo osobistymi informacjami. Nigdy nie zamieszczajcie lub wysyłajcie czegokolwiek, co może posłużyć do zlokalizowania was lub innej osoby (na przykład imienia i nazwiska, adresu e-mail, czy też adresu domowego lub numeru telefonu).
• Zachowajcie dystans. Nie organizujcie spotkań z przypadkowymi osobami poznanymi w sieci. Pamiętajcie, że inni ludzie potrafią podawać się za kogoś, kim w rzeczywistości nie są.
• Bądźcie uprzejmi. Nie wdawajcie się w zbędne dyskusje z natrętnymi osobami. Jeśli ktoś was obraża, po prostu odejdźcie od komputera. Powiadomcie dorosłego lub administratora o danej osobie i jej zachowaniu.
• Uważajcie na wirusy. Nie otwierajcie, nie odpowiadajcie i nie przesyłajcie dalej e-maili, czy też wiadomości z komunikatora, jeśli nie znacie osoby wysyłającej i nie sprawdziliście zawartości programem antywirusowym. Może ona zawierać niebezpieczne oprogramowanie.
• Zachowajcie bezpieczeństwo. Używajcie oprogramowania zabezpieczającego (np. programów antywirusowych).
• Zachowajcie prywatność. Nigdy nie udostępniajcie haseł lub podpowiedzi do nich.
• Upewnijcie się, że wasza tożsamość internetowa nie ujawnia żadnych osobistych informacji.

I pamiętajcie, że wiele zależy od Was.

BĄDŹCIE OSTROŻNI !!!

 

Pedagog i psycholog szkolny

Zmiana  numeru Telefonu Zaufania !!!

Ogólnopolska infolinia dla dzieci, młodzieży,

rodziców oraz  opiekunów prawnych

POMAGAMY (800 800 605)

 

Uprzejmie informujemy, że ogólnopolska infolinia dla dzieci i młodzieży oraz ich opiekunów POMAGAMY (800 800 605) od 1 listopada br. zastąpiona będzie telefonem zaufania Rzecznika Praw Dziecka.

         Nowy bezpłatny numer, pod którym dzieci i młodzież będą mogły otrzymać wsparcie psychologiczne, to 800 12 12 12.Telefon i czat internetowy będą czynne przez całą dobę, siedem dni w tygodniu. Czat nie wymaga logowania oraz instalowania żadnej aplikacji. Połączenia telefonicznie nadal pozostaną bezpłatne, a rozmówcy będą mieli zapewnioną dyskrecję i anonimowość.

         Zachęcamy do szerokiego upowszechnienia aktualnego numeru telefonu, aby jak najwięcej osób dowiedziało się, że telefon działa i można z niego korzystać. Zależy nam na zachowaniu ciągłości wsparcia dzieci i młodzieży przeżywających lęki, napięcia emocjonalne, kłopoty i trudności wpływające na zdrowie psychiczne.

         Poniżej przekazujemy link do strony Rzecznika Praw Dziecka, na której znajdą Państwo wszystkie informacje związane z Dziecięcym Telefonem Zaufania RPD:https://brpd.gov.pl/dzieciecy-telefon-zaufania-rzecznika-praw-dziecka/.

Z wyrazami szacunku

Departament Wychowania i Edukacji Włączającej
Ministerstwo Edukacji i Nauki

 

Poradniki dla  Rodziców

„Rola rodziny i osób bliskich w promocji zdrowia psychicznego

 i w zapobieganiu zachowaniom autodestrukcyjnym u młodzieży”

Polecamy Państwa uwadze Poradnik dotyczący promocji zdrowia psychicznego młodzieży, w którym znajdziemy informacje dotyczące tego, jak radzić sobie z sytuacjami kryzysowymi w życiu rodziny, w jaki sposób postępować z dojrzewającym dzieckiem w kryzysie, gdzie szukać wsparcia.

Przeczytamy o tym, jak zredukować czynniki ryzyka wystąpienia zachowań autoagresywnych, myśli i zamiarów samobójczych oraz jak wzmocnić czynniki chroniące dziecko.Każda rodzina jest wyjątkowa i szuka swoich sposobów poradzenia sobie z wyzwaniami wspólnego życia. Poważny kryzys dziecka może podzielić rodzinę, ale może ją też skonsolidować.

Wskazówkami zawartymi w niniejszej publikacji autorzy spróbują pomóc w odpowiednim zespoleniu osób i zaplanowaniu działań. Znajdą je Państwo na stronie

https://drive.google.com/drive/folders/1QR3tdGsj52H3rRlQXpOTYHjo9AMJEWjz?usp=sharing

W Poradniku dla Rodziców znajdują się następujące treści:

WSTĘP 8

ROZDZIAŁ 1. NASTOLATEK 12

1.1 Adolescencja i normy w zakresie poznawczym, emocjonalnym i fizjologicznym 13

1.2 Zadania rozwojowe nastolatka 18

1.3 Odporność psychiczna 23

ROZDZIAŁ 2. RODZINA JAKO PODSTAWOWY CZYNNIK CHRONIĄCY ZDROWIE PSYCHICZNE NASTOLATKA 26

2.1 Funkcjonalne zasady rodziny wspierające dobrostan psychiczny nastolatka 27

2.2 Trudne tematy do rozmowy z nastolatkiem: czego możemy się obawiać, a co jest ważne 32

2.3 Działania wspierające relacje rodzic-dziecko w okresie adolescencji 38

ROZDZIAŁ 3. ZACHOWANIA AUTOAGRESYWNE. OPIS ZJAWISKA 48

3.1 Młodzież szczególnego ryzyka 59

3.2 Samouszkodzenia 63

3.3 Samobójstwa 69

3.4 Sygnały ostrzegawcze 76

3.5 Poważne kryzysy u nastolatków 80

3.6 Depresja i inne zaburzenia psychiczne 82

ROZDZIAŁ 4. RODZINA W KRYZYSIE 88

4.1 Pierwsze rozmowy z dzieckiem w kryzysie 90

4.2 Działania rodziców w przypadku samouszkodzeń dziecka 94

4.3 Współpraca ze szkołą 99

4.4 Działania rodziny w przypadku myśli samobójczych i po próbie samobójczej dziecka 101

4.5 W środku kryzysu 108

4.6 Po ostrym kryzysie 116

ROZDZIAŁ 5. SYSTEM WSPARCIA DLA RODZINY I DZIECKA 130

5.1 Infolinie i pomocowe strony internetowe 131

5.2 Mity o samobójstwach i samookaleczeniach 138

 

 

 

Nastoletnia depresja.

Życie w trybie online/offline.

 Nie pozwól dziecku wylogować się z życia

( Nasza Polska - internetowy magazyn informacyjny )

 

         Rusza kolejna 15. edycja ogólnopolskiej kampanii społeczno- edukacyjnej Forum Przeciw Depresji, która będzie przebiegała pod hasłem „Nastoletnia depresja. Życie w trybie online/offline – nie pozwól dziecku wylogować się z życia”.

    Celem tegorocznej edycji kampanii – podobnie jak poprzednich – jest uwrażliwienie dorosłych na problem depresji wśród nastolatków, a także przekazanie im praktycznych wskazówek: jak rozpoznać chorobę u dziecka, jak z nim rozmawiać i wspierać w chorobie i gdzie szukać pomocy, ale dodatkowo chcemy zwrócić uwagę na to, jak pandemia wpłynęła na zdrowie psychiczne dzieci i młodzieży.

        

         Depresja stanowi poważny problem wśród nastolatków, to poważna choroba, a nie przejaw złego zachowania czy buntu. Dorastanie jest okresem pełnym napięć i konfliktów, dlatego tak łatwo jest przypisać objawy depresyjne młodzieńczej burzy hormonów. To nie gorszy dzień, nie lenistwo, nie słabsze samopoczucie, ale poważna choroba, której objawy wpływają na wszystkie najważniejsze sfery życia. Dzieci i młodzież to wrażliwa grupa. Dla młodych ludzi nawet z pozoru błahe zdarzenia mogą stanowić życiową tragedię.

         Według policyjnych statystyk tylko w 2020 roku aż 107 polskich nastolatków odebrało sobie życie, a 843 podjęło próbę samobójczą. Skala problemu może być jednak znacznie większa, bowiem wyniki badania [1] Fundacji Dajemy Dzieciom Siłę na próbie reprezentatywnej pokazują, że 7% osób w wieku 13-17 lat deklaruje, że choć raz podjęło próbę samobójczą (to oznacza, że w każdej 28-osobowej klasie, od 6 klasy szkoły podstawowej do 3 liceum, są średnio 2 osoby po próbie samobójczej).

         Czas pandemii jest bardzo trudny dla dorosłych, ale w takim samym stopniu dotyka osoby młode, z dnia na dzień postawione w sytuacji, na którą nie mają wpływu. Młodzi ludzie, którzy prowadzili aktywne życie, wypełnione często dodatkowymi aktywnościami i zajęciami, nagle zostali zamknięci w domach. Cały dotychczasowy plan dnia, który realizowali w różnych przestrzeniach, przeniósł się do czterech ścian własnego domu. Strach o życie najbliższych, izolacja i ograniczenie kontaktów z grupą rówieśniczą – tak ważną dla młodego człowieka w okresie dojrzewania – sprawiają, że zostaje zachwiane poczucie bezpieczeństwa, trudniej zbudować poczucie własnej wartości i tożsamość społeczną.

       „W ostatnich miesiącach zauważalny jest istotny wzrost pacjentów, którzy szukają pomocy psychologa czy psychiatry. Wśród nich coraz częściej są osoby młode, które zgłaszają się z problemami mogącymi wskazywać na depresję lub zaburzenia lękowe – najczęściej rodzice i szkoła zgłaszają problemy z zachowaniem, samookaleczenia, spadek motywacji do nauki czy wzrost drażliwości, ale także nasilenie uskarżania się na różne dolegliwości somatyczne. Psychika nastolatka nie jest w pełni stabilna, gdyż dojrzewanie to czas silnych emocji i skrajności, warto jest jednak pamiętać, że u części nastolatków obserwowane zmiany w funkcjonowaniu trudno powiązać z buntem okresu dorastania lub modą. Dlatego bardzo ważna jest w takich sytuacjach dobra relacja z rodzicami lub z inną osobą, która pomoże dziecku w przetrwaniu kryzysu. Brak takiej osoby może się wiązać z dużym obciążeniem” – zaznacza dr Tomasz Srebnicki z Kliniki Psychiatrii Wieku Rozwojowego Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego.

         Badania pokazują, że w czasie pandemii większość dzieci ma trudności z koncentracją, są drażliwe, nerwowe odczuwają niepokój, a także samotność. Młodzi ludzie doświadczający problemów czy kryzysu często nie mają w swoim otoczeniu nikogo, kto mógłby im pomóc. Nastolatki poszukują wsparcia wśród rówieśników, a te relacje zostały w czasie pandemii w znacznym stopniu zredukowane.

Dla 75 proc. młodzieży największym problemem jest brak kontaktu z rówieśnikami. To ograniczenie kontaktów towarzyskich jest dla nich wyjątkowo trudne, ponieważ w okresie dojrzewania to właśnie rówieśnicy i budowanie relacji z nimi są najważniejsze. Zdalna nauka i wielogodzinna praca przy komputerze skutkuje przemęczeniem, a izolacja społeczna wzmaga lęki oraz poczucie zagrożenia związanego z pandemią SARS-COV-2, która niejednokrotnie stała się wyzwalaczem depresji. Do tego dochodzą konflikty w domu, w obliczu których dzieci pozostają bez wsparcia.

         „Niezwykle istotna jest umiejętność dostrzegania najmniejszych zmian w zachowaniu dzieci, które w sposób nieoczywisty wołają o pomoc. Wielu osobom wydaje się, że nastolatek doświadczający kryzysu to ktoś, kto chodzi cały czas przygnębiony, unika kontaktu wzrokowego – nie jest to prawda. Wciąż istnieje dużo stereotypów zarówno na temat zaburzeń psychicznych, jak i samobójstw. Tymczasem niedostrzeżenie problemu na czas może nieść za sobą najgorsze konsekwencje z możliwych, kiedy zdrowie czy życie jest zagrożone” – zaznacza Lucyna Kicińska z Polskiego Towarzystwa Suicydologicznego.

         „Organizując kolejną, 15. edycję kampanii Forum Przeciw Depresji przede wszystkim położyliśmy nacisk na to, aby w bardzo realny sposób dotrzeć ze wsparciem do nauczycieli oraz rodziców w postaci aktywności edukacyjnych. Jest to odpowiedź na bieżące potrzeby, wynikające z trwającej pandemii oraz przeniesienia w znacznej mierze życia zawodowego i edukacji w tryb zdalny, przez co wiele osób czuje się samotnymi i przytłoczonymi przymusem pozostawania w domu. Jest to

szczególnie trudne dla dzieci i młodzieży, które mają ograniczony kontakt z rówieśnikami, a dodatkowo spędzają dużo czasu w domu. Często powoduje to frustrację i wpływa na ich stan psychiczny. Młodzi czują się przemęczeni, osamotnieni, nie otrzymują właściwego wsparcia i zrozumienia od najbliższych – rodziny czy otoczenia. A to właśnie dzięki najbliższym nastolatkowie mają szansę poradzić sobie z problemami i wyjść z kryzysu” – podkreśla Ewa Ciepałowicz organizatorka kampanii Forum Przeciw Depresji.

        Celem kampanii Forum Przeciw Depresji jest realna pomoc osobom chorym na depresję oraz uświadomienie społeczeństwu, że nie jest to stan, który mija, ale choroba, która wymaga wsparcia specjalisty.

Patronat merytoryczny kampanii udzieliło Polskie Towarzystwo Psychiatryczne, partnerami są: Fundacja Edukacji Społecznej, Porozmawiajmy.edu.pl oraz kampania Twarze Depresji.

Patronat Honorowy nad szkoleniami dla nauczycieli objął Minister Edukacji Narodowej.

Aktywności i działania edukacyjne online zaplanowane w ramach kampanii:

 

 Bezpłatne SZKOLENIA  DLA  NAUCZYCIELI  ONLINE

 

         Do czerwca 2021 roku w ramach kampanii zostaną zorganizowane szkolenia  online dla nauczycieli na temat depresji wśród młodzieży. Podczas spotkań z ekspertami nauczyciele, ale też pedagodzy czy psychologowie szkolni otrzymają gotowe narzędzia do tego, aby samodzielnie przeprowadzić lekcję nt. depresji dla swoich uczniów. Zdobędą też wiedzę, która wyczuli ich na subtelne sygnały, wołania dzieci o pomoc, których mogą nie dostrzec rodzice, najbliżsi. Dzięki internetowej wersji szkoleń mogą w nich wziąć udział uczestnicy z całej Polski.

Celem szkolenia jest przekazanie nauczycielom wiedzy merytorycznej oraz praktycznych wskazówek i narzędzi, które umożliwią im przeprowadzenie lekcji na temat depresji.

Terminy zaplanowanych szkoleń 2021

 

· 10.03 (śr.) godz. 14:00;

· 30.03 (wt.) godz. 14:00;

· 21.04 (śr.) godz. 14:00.

 

Będzie działał też Antydepresyjny Telefon Forum Przeciw Depresji, przy którym dyżuruje lekarz psychiatra.

 

ANTYDEPRESYJNY TELEFON 22 594 91 00 –

ŚRODA I CZWARTEK 17.00-19.00

 

Podczas rozmowy specjalista może pomóc choremu na depresję lub osobom, które podejrzewają depresję u kogoś bliskiego, w rozpoznaniu i nazwaniu problemu, a także szukaniu oparcia w najbliższym otoczeniu. Oczywiście Antydepresyjny Telefon Forum Przeciw Depresji nigdy nie zastąpi wizyty u specjalisty, ale umożliwia pierwszy, anonimowy i bezpłatny kontakt ze specjalistą – psychiatrą. Mogą z niego skorzystać wszyscy, którzy szukają wsparcia.

 

Przez cały rok można odwiedzać stronę internetową www.forumprzeciwdepresji.pl oraz fanpage na Facebooku https://www.facebook.com/ForumPrzeciwDepresji, tam na bieżąco umieszczane są wszystkie ważne informacje o kampanii.

Kampania Forum Przeciw Depresji.

 

         Każda edycja Kampanii Forum Przeciw Depresji jest organizowana od 2007 przy okazji Ogólnopolskiego Dnia Walki z Depresją. Każdego roku odbywa się pod patronatem merytorycznym Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego.

         Cykl szkoleń dla nauczycieli pt. „Nastoletnia depresja” został objęty patronatem honorowym Ministra Edukacji Narodowej.

Dotychczas działaniami edukacyjnymi kampania objęła około 10000 osób, z bezpłatnych konsultacji skorzystało blisko 1000 osób, a w rozmowach z lekarzem na czacie wzięło udział już 3000 osób. Efekt dotarcia do społeczeństwa z informacjami dotyczącymi depresji jest jeszcze większy, kiedy weźmie się pod uwagę również setki artykułów i audycji na temat depresji w mediach.

[1] https://fdds.pl/baza_wiedzy/ogolnopolska-diagnoza-skali-i-uwarunkowan-krzywdzenia-dzieci-2018/

 

         Zapraszamy Rodziców, Nauczycieli, Młodzież  do zapoznania się z zagadnienia dotyczącymi „Nastoletniej Depresji” przedstawionych  w przystankach  tematycznych :

• Strefa Nastolatka
• Strefa Rodzica
• Strefa Nauczyciela
• Przystanek Depresja
• Punkty Pomocy dla Dzieci i Młodzieży

 

          Materiały poruszają najważniejsze zagadnienia dotyczące przyczyn depresji, jej objawów i przebiegu, wspierania chorego i możliwych form pomocy, mają stanowić też inspirację i pomoc w realizacji działań edukacyjnych w tym zakresie. Szczególnie polecamy Poradnik dla Rodziców, który  porusza najważniejsze zagadnienia związane z depresją wśród nastolatków, pomaga zrozumieć jakie są przyczyny depresji i jej objawy. Można w nim również znaleźć wskazówki jak rozmawiać z dzieckiem i jak go wspierać w chorobie.

 

Źródło informacji: Forum Przeciw Depresji

 

 

Kurier edukacyjny Wydawnictwa OPERON

Artykuł dla Rodziców   Nadaktywnosc_w_sieci.doc

 

 

Ważna Informacja  dla Rodziców

 na temat potencjalnych zagrożeń związanych ze stosowaniem elektronicznych papierosów.

 

         Drodzy rodzice !!!

 

         Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w Trzebnicy przesyła informację na temat POTENCJALNYCH  ZAGROŻEŃ ZWIĄZANYCH ZE STOSOWANIEM ELEKTRONICZNYCH  PAPIEROSÓW opracowaną przez Główny Inspektorat Sanitarny przy współpracy z Ministerstwem Edukacji Narodowej.

          Prosimy Państwa  o  zapoznanie się z zamieszczonym materiałem na temat

E- PAPIEROSÓW.

MEN_i_GIS_Informacja_na_temat_zagrozen_dotyczacych_e-papierosow.pdf

         Zbliżający się okres ferii zimowych to przede wszystkim czas wypoczynku i zabawy. Niestety każda przerwa w szkole to czas nasilenia się zachowań ryzykownych wśród młodych ludzi. Zdarza się, że sięgają oni po różne używki na skutek, których nie kontrolują swojego zachowania i dopuszczają się popełniania czynów zabronionych.

         Ferie  to  dla dzieci okres wyjazdów, podczas których pozostają bez opieki i kontroli ze strony rodziców. Taka sytuacja może sprzyjać m.in. eksperymentowaniu z e- papierosami  czy  nowymi środkami psychoaktywnymi (  tzw. dopalaczami).

         Rodzice i opiekunowie powinni reagować na zmiany w zachowaniu i samopoczuciu dzieci. Niepokój powinno wzbudzić takie zachowanie dziecka jak: spędzanie dużo czasu poza domem z grupą nowych znajomych, a jednocześnie unikanie kontaktu z rodzicami (opiekunami), zaniedbywanie swojego wyglądu lub też zamykanie się na długie godziny w swoim pokoju.

Stąd nasz apel do rodziców!

Otoczcie Państwo swojej dzieci właściwą opieką, aby uchronić je przed przykrymi następstwami wszelkich ryzykownych zachowań.

         Wszystkim Uczniom i Rodzicom życzymy udanego i przede wszystkim bezpiecznego wypoczynku podczas ferii zimowych.

 

 

BEZPIECZEŃSTWO DZIECI ONLINE

 

Kompendium dla rodziców i profesjonalistów

Internet w życiu młodych ludzi

        

         Internet to medium, którego dynamiczny rozwój i potencjał potrafią wykorzystać przede wszystkim młodzi ludzie. Jest nieodłącznym elementem ich życia społecznego, codziennych aktywności i rozrywki. Dziś trudno wyobrazić sobie nastolatka, który potrafiłby obejść się bez nowych technologii. O młodych internautach zwykło się mówić, że urodzili się z myszką w ręku. Przestaje zatem dziwić fakt, że dla dzieci granica między światem realnym a wirtualnym przestała istnieć.  Rozwijanie zainteresowań, rozmowy z rówieśnikami czy odrabiane lekcji to czynności, które dzieci swobodnie realizują w sieci.   

         Młodzi internauci czują się online naturalnie jak ryby w wodzie. Często bieglej posługują się multimedialnymi urządzeniami niż dorośli. Internet otwiera przed młodym pokoleniem wiele możliwości, ale jednocześnie niesie ze sobą nowe wyzwania. Jego dynamiczny rozwój fascynuje i wciąga młodych ludzi. Staje się pozornie prostym narzędziem do kształtowania swojego wizerunku, miejscem złudnie bezpiecznym, gwarantem anonimowości czy panaceum na ich problemy.

          Internet to kopalnia możliwości i okno na świat, w którym obok wartościowych treści i odpowiedzialnych internautów, spotykamy drastyczne obrazy i agresywnych użytkowników. Na destrukcyjny wpływ internetowych treści szczególnie narażone są dzieci. Są także narażeni na utratę kontroli nad korzystaniem z internetu, co może prowadzić do izolacji, a także zaniedbywania nauki, zdrowia czy kontaktów z rówieśnikami.

          Lista niebezpieczeństw jest długa i zmienia się wraz z rozwojem nowych

technologii. Dorosłym może się wydawać, że nie sposób nadążyć za rozwojem sieci, czy wirtualnymi nawykami i zainteresowaniami ich dzieci. Stąd potrzeba podnoszenia świadomości rodziców na ten temat, mówienia o nowych, niepokojących zjawiskach oraz o tym, jak najskuteczniej postępować w przypadku wirtualnych zagrożeń.

         Nie wolno zapominać, że sieć to medium, które odgrywa ogromną rolę w życiu dzieci i może być przez nie z pożytkiem wykorzystywane.

         Ważne, żeby rodzice zrozumieli, że nie muszą być ekspertami w dziedzinie nowinek technologicznych i wirtualnych trendów, aby móc rozmawiać z najmłodszymi o ich aktywnościach online.

         Dorośli powinni towarzyszyć dzieciom w ich pierwszych internetowych krokach i uczyć je, że obecność oraz aktywne uczestnictwo w sieciowym życiu społecznym powinno być oparte na podstawowych, ponadczasowych wartościach, czyli m.in. na szacunku dla drugiego człowieka.

 

 

Gry online

        

         Gry online to jedna z popularnych aktywności dzieci i młodzieży online. Współczesna oferta różnych gier jest ogromna: od stosunkowo prostych do niezwykle rozbudowanych. Nawet jeśli sami nigdy nie graliśmy w gry online, warto znać rodzaje gier oraz ich wady i zalety.

 

Rodzaje gier

 

         Najpowszechniejszy podział gier komputerowych to klasyfikacja ze względu na gatunki. Nie ma jednego, ogólnie przyjętego podziału, wiele gier to hybrydy łączące w sobie cechy różnych gatunków.

 

Obecnie najpopularniejsze gatunki gier to:

 

• Gry RPG (Role-Playing Games), czyli gry fabularne. Gracz tworzy w nich własną postać, która następnie rozwija się, walcząc i wykonując różne zadania. Gry te zazwyczaj osadzone są w rozbudowanym, fantastycznym świecie.

• Gry FPS (First Person Shooter), potocznie nazywane „strzelankami”. Gracz widzi świat oczami bohatera (tzw. perspektywa pierwszej osoby). Jego zadaniem jest zazwyczaj walka z przeciwnikami za pomocą różnej broni. Gry te zazwyczaj odznaczają się realistyczną grafiką 3D i dużym tempem rozgrywki.

• Gry strategiczne kładą większy nacisk na myślenie strategiczne i taktyczne, choć zależnie od rodzaju mogą polegać na bardzo dynamicznej rozgrywce. Częstym motywem jest rozbudowa wirtualnego państwa lub prowadzenie kampanii wojennych.

• Gry symulacyjne stawiają sobie za cel odtworzenie realnych sytuacji. Istnieją symulatory samochodowe, lotnicze, kosmiczne i wiele innych.

• Gry sportowe odtwarzają elektronicznie tradycyjne rozgrywki sportowe. Popularne gry tego typu to np. seria FIFA (piłka nożna) czy NBA Live (koszykówka).

 

         Zagrożenia związane z grami

 

         Wraz z rosnącą popularnością gier online wśród dzieci i młodzieży narastają także obawy rodziców i wychowawców. Faktycznie, zagrożenia takie istnieją

i dotyczą szeregu kwestii, które warto rozpatrywać osobno.

•                    Pierwszą kwestią są treści zawarte w grach komputerowych. W wielu produkcjach pojawiają się sceny zawierające przemoc, seks, wulgarny język, z całą pewnością nieodpowiednie dla dzieci.

•                     Po drugie, gry online są rozpatrywane w kontekście podatności młodych ludzi na nadużywanie czy wręcz uzależnienie od nich . Wiele właściwości tych gier sprawia bowiem, że niektóre osoby mogą korzystać z tych aplikacji z niepokojącą intensywnością. Gry online zazwyczaj nie mają początku ani końca, a gracz zachęcany jest, aby ciągle podnosił swój wynik, co zazwyczaj wiąże się z wieloma godzinami spędzonymi przy komputerze. Nadużywanie gier online może mieć poważne konsekwencje dla funkcjonowania psychologiczno -społecznego dziecka

•                    Kolejną kategorią są zagrożenia związane z interakcją między graczami. Większość gier online umożliwia kontakty z innymi graczami, których tożsamość pozostaje często nieznana, przy czym często nie wiadomo nawet, czy są to dorośli, czy dzieci. Umożliwia to wyłudzenia danych, naruszenia prywatności lub zachowania związane z przemocą, tym bardziej, że młody gracz często nie podejrzewa „współgraczy” o złe intencje.

 

Drogi Rodzicu Pamiętaj!

 

SYSTEM OCENY TREŚCI PEGI

 

         Bardzo pomocny dla rodziców chcących świadomie kupować gry dla swoich dzieci może być szeroko stosowany w Polsce i innych krajach Europy system klasyfikacji gier PEGI (Pan-European Game Information).

         Jest to system ratingowy, który wskazuje minimalny dopuszczalny wiek korzystania z gry, jak również ostrzega przed pojawiającymi się w niej niebezpiecznymi treściami.

         System składa się z dwóch zestawów graficznych oznaczeń umieszczanych na pudełku gry. Oznaczenia wiekowe wskazują dla jakiego minimalnego wieku przeznaczona jest gra. Działają podobnie jak ograniczenia przy filmach kinowych. Należy podkreślić, że te gry – odnoszą się wyłącznie do obecności nieodpowiednich dla dzieci scen i treści.

•                    Brak ograniczeń wiekowych. Gra odpowiednia dla wszystkich dzieci powyżej 3 roku życia. Dopuszczalna jedynie łagodna, kreskówkowa przemoc. Brak scen mogących przestraszyć dziecko. Brak wulgaryzmów.

•                    Gry dla dzieci w wieku 7 lat i starszych. Dopuszczalna jedynie łagodna, kreskówkowa przemoc. Brak wulgaryzmów . Te gry mogą zawierać sceny, które mogłyby przestraszyć najmłodsze dzieci.

•                    Gry dla dzieci w wieku 12 lat i starszych. Mogą zawierać sceny przemocy, choć skierowane wobec postaci fantastycznych, oraz elementy nagości lub łagodniejsze przekleństwa.

•                    Gry dla dzieci w wieku 16 lat i starszych. Mogą zawierać realistycznie pokazaną przemoc, treści erotyczne, wulgaryzmy, sceny hazardu oraz zażywania narkotyków.

•                    Gry tylko dla dorosłych. Mogą przedstawiać drastyczne sceny przemocy, w tym przemoc wobec osób bezbronnych lub przemoc szczególnie intensywną. Oprócz tego mogą wystąpić mocne sceny erotyczne, wulgaryzmy, gloryfikacja hazardu lub zażywania narkotyków oraz dyskryminacja rasowa czy etniczna.

 

         Rodzice i opiekunowie kupujący gry dla dzieci powinni być szczególnie wyczuleni na oznaczenia PEGI i gry, które zawierają bardzo brutalne sceny przemocy, wulgaryzmy  oraz sceny erotyczne.

 

 

Nadużywanie internetu

        

         Nadużywanie internetu jest tematem często obecnym w mediach i debacie publicznej. Problem ten przedstawiany jest jako „plaga XXI wieku”, a opinia publiczna jest straszona historiami o nastolatkach, których nie można oderwać od komputerów. Za sensacyjnymi doniesieniami o „siecioholikach” rzadko jednak kryje się głębsza refleksja nad istotą zjawiska.

         Tymczasem problem jest skomplikowany i niejednoznaczny. Nadużywanie internetu nie sprowadza się jedynie do tego, że dana osoba dużo z niego korzysta. Obecnie nie tylko dzieci , ale i bardzo wielu dorosłych spędza w sieci co najmniej kilka godzin dziennie. Internet służy młodym ludziom jako środek komunikacji, źródło informacji i rozrywki, a z badań wiemy, że z roku na rok całkowity czas korzystania z sieci wzrasta w całej populacji.

         Nadużywanie internetu pojawia się wtedy, gdy osoba nie może kontrolować korzystania, czuje wewnętrzny przymus wchodzenia do sieci, a ponadto ta aktywność niesie dla niej negatywne konsekwencje.

Z nadużywaniem internetu mamy do czynienia, gdy:

 

• czas i intensywność korzystania z internetu wymyka się spod kontroli, użytkownik spędza w sieci więcej czasu niż planował, odczuwa trudną do odparcia potrzebę korzystania z sieci,

• korzystanie z internetu prowadzi do zaniedbywania innych aspektów życia, przysparza problemów na różnych płaszczyznach.

 

         Z tej ogólnej charakterystyki wyprowadzić można konkretne objawy, które wskazują na to, że korzystanie z internetu przybiera formy patologiczne. 

 

 |Listę objawów:

• spędzanie przy komputerze coraz większej ilości czasu kosztem innych zainteresowań;

• zaniedbywanie obowiązków rodzinnych i szkolnych z powodu aktywności w internecie;

• pojawianie się konfliktów rodzinnych związanych z internetem;

• kłamstwa dotyczące czasu spędzanego w internecie;

• podejmowanie nieudanych prób jego ograniczenia;

• reagowanie rozdrażnieniem lub nawet agresją, gdy korzystanie z komputera jest utrudnione lub niemożliwe.

        

         Przyczyny nadużywania internetu mogą być złożone i zróżnicowane zależnie od sytuacji konkretnego człowieka.   Mówiąc prościej, chodzi tu o ucieczkę w świat online przed problemami lub trudnościami życiowymi, których nie udaje się skutecznie rozwiązać. W przypadku dzieci  może chodzić o brak akceptacji ze strony rówieśników, problemy rodzinne, konflikty z rodzicami czy niepowodzenia szkolne.

         Ponadto, wiele badań wykazuje, że nadużywanie internetu w sposób istotny wiąże się z szeregiem ogólniejszych problemów psychologicznych, takich jak   nieśmiałość, lęki, depresja, neurotyzm, niska samoocena.

          Dlatego też w bardzo wielu przypadkach, aby ocenić istotę przeżywanego problemu niezbędna jest pomoc psychologa.

 

Drogi Rodzicu Pamiętaj!

 

         W przypadku podejrzenia, że dziecko  ma problem z nadużywaniem internetu warto podjąć następujące kroki:

• Spróbować porozmawiać z dzieckiem i wprost określić swoje obawy.

• Rozpoznać sytuacje, w których dziecko z większą intensywnością sięga po internet. Mogą to być sytuacje trudne, z którymi nie może ono sobie poradzić.

• Ustalić stały harmonogram dnia i wyznaczać określony czas na korzystanie z internetu.

• Starać się stopniowo zmniejszać czas korzystania z internetu.

• Nagradzać sukcesy i postępy.

• Skontaktować się z psychologiem.

• Skonsultować się z telefonem Helpline.org.pl 800 100 100.

 

Narzędzia ochrony rodzicielskiej

 

         Jak wynika z badań przeprowadzonych w 2013 roku przez Orange Polska wraz z Fundacją Dzieci Niczyje, co szóstemu (15%) dziecku zdarzyło się przeglądać zabronione przez rodziców treści. Trzy czwarte badanych deklarowało, że trafiło na nie przypadkiem. Co piąte (22%) dziecko, które przeglądało zabronione treści przyznało, że była to pornografia, a co szóste odpowiedziało ogólnie, że przeglądało  strony dla dorosłych.

         Rodzice biorący udział w tym badaniu jasno określili, że to na nich spoczywa obowiązek zapewnienia dzieciom bezpiecznego korzystania z internetu.

         Obowiązek ten może być realizowany na wiele sposobów, najskuteczniejsze jest jednak podejście kompleksowe: w parze z rozmowami rodziców z dziećmi i edukacją, powinno iść zabezpieczenie technologiczne sprzętu ograniczające dostęp do nieodpowiednich treści dla dzieci.

Narzędzia ochrony rodzicielskiej mają chronić dzieci korzystające z komputera czy urządzeń mobilnych, takich jak laptop, tablet czy smartfon, a ich podstawowe funkcje to:

• blokowanie dostępu do nieodpowiednich dla dzieci stron www

• ograniczanie stałe lub czasowe dostępu do określonych programów i opcji urządzenia,

• monitorowanie i raportowanie.

 

         Na podstawie wyników badań  stwierdzono jednak, że jedynie 19% polskich rodziców używa programów ochrony rodzicielskiej. Korzystanie z tego typu narzędzi niewątpliwie może budzić rozterki rodziców odnośnie granic między zaufaniem a kontrolą dziecka. Jeśli jednak dzieci wiedzą o zainstalowanym oprogramowaniu i jego celach, relacje rodzic-dziecko pozostaną przejrzyste.

 

         Rodzaje narzędzi kontroli rodzicielskiej

 

         Kontrola rodzicielska może odbywać się dzięki autonomicznym narzędziom tzw. programom kontroli rodzicielskiej lub funkcjom (safe search) wyszukiwarki internetowej czy systemu operacyjnego.

         Ponadto usługi tego typu ma w swojej ofercie część dostawców internetu.

W przypadku programów autonomicznych – należy pobrać program i zainstalować go na komputerze lub urządzeniu mobilnym.

         Większość dostępnego oprogramowania tego typu to płatne aplikacje z czasowo ograniczoną bezpłatną próbną licencją Ważne jest, aby po pierwszym uruchomieniu ustawić program adekwatnie do wieku i potrzeb dziecka.

         Współczesne systemy operacyjne dają także możliwość utworzenia niezależnych profili dla różnych użytkowników: innego dla dziecka, innego dla osoby dorosłej. Panel administracyjny jest przy tym chroniony hasłem przed dostępem nieuprawnionych użytkowników, dzięki czemu rodzic ma pewność, że dziecko korzysta tylko z przeznaczonego i ustawionego specjalnie dla niego profilu, może też kontrolować instalowanie nowych programów.

 

 

Działanie programów kontroli rodzicielskiej

 

         Funkcja blokowania dostępu do stron www może odbywać się na kilka sposobów.

         Po pierwsze rodzic – administrator urządzenia ma możliwość określenia, które kategorie stron www mają być blokowane.

         W zależności od rodzaju oprogramowania kontroli rodzicielskiej można blokować następujące kategorie stron:

 

• erotyczne

• obraźliwe lub przedstawiające agresję i przemoc

• prezentujące treści rasistowskie i ksenofobiczne

• umożliwiające pobieranie plików z internetu

• portale wideo

• portale społecznościowe.

 

         Drugi sposób blokady dostępu odbywa się na zasadzie określenia listy witryn, które rodzic uznaje za nieodpowiednie dla dziecka, czyli stworzenia tzw. czarnej listy stron (black list).

         Równocześnie rodzic może określić, które słowa czy frazy mają być blokowane.

         Najwyższy poziom zabezpieczenia to zdefiniowanie dostępu tylko do stron www z tzw. białej listy stron (white list), które rodzic określił jako bezpieczne.

        

         Funkcja stałego lub czasowego ograniczenia dostępu do określonych programów i opcji urządzenia, daje rodzicom możliwość określenia czasu (długości i częstotliwości) korzystania z komputera i internetu przez dziecko.

         Funkcja monitorowania i raportowania daje rodzicom możliwość kontroli zachowania dziecka korzystającego z komputera i internetu przez zapisywanie obrazu pulpitu z komputera w określonej częstotliwości, np. co 1, 2 czy 10 minut.

         Ponadto zapisywane są strony, które dziecko przeglądało lub które zostały zablokowane. Wykaz zapisanych obrazów czy stron www rodzic może obejrzeć w panelu administracyjnym oprogramowania. Niektóre programy oferują możliwość otrzymywania na adres mailowy zarejestrowanych zdarzeń (obrazy i adresy www).

 

Kontrola rodzicielska w systemie Windows

 

         Warto wiedzieć, że system operacyjny Windows 7 i późniejsze wersje pozwalają  ustanawiać ograniczenia dotyczące korzystania z komputera. Funkcja Kontrola rodzicielska w systemie operacyjnym pomaga określić limity czasu spędzanego przez dzieci przed komputerem oraz wybierać programy i gry, których mogą one używać (a także decydować, kiedy mogą ich używać). Za pomocą funkcji Kontrola rodzicielska w programie Windows Media Center można też zablokować dostęp do budzących zastrzeżenia programów telewizyjnych oraz filmów.

         Aby zapewnić dzieciom większe bezpieczeństwo podczas korzystania z internetu, rodzic może pobrać program Filtr rodzinny usługi Windows Live.

         Ten bezpłatny program pozwala określić, jakie witryny mogą odwiedzać dzieci oraz z kim mogą rozmawiać przez internet. Udostępnia także pomocne i czytelne raporty dotyczące aktywności dzieci w trybie online.

         Filtr rodzinny usługi Windows Live oferuje kontrolę na następujących poziomach:

• Tylko lista dozwolonych stron: dziecko ma dostęp tylko do ustalonych przez rodzica stron.

• Zaprojektowane dla dzieci: dziecko ma możliwość przeglądania stron zaprojektowanych dla jego grupy wiekowej. Blokowane są witryny dla dorosłych.

• O charakterze ogólnym: ten poziom umożliwia dostęp do witryn o charakterze ogólnym. Blokowane są witryny dla dorosłych.

• Komunikacja online: umożliwia korzystanie z serwisów społecznościowych, czatów i poczty online. Witryny z zawartością dla dorosłych są blokowane.

• Ostrzeganie o zawartości dla dorosłych: dziecko ma dostęp do wszystkich stron internetowych, jednak przy próbie uruchomienia strony dla dorosłych użytkownik otrzymuje ostrzegawczy komunikat.

Dodatkowo możliwe jest ograniczenie dostępu do nieodpowiednich treści dzieci korzystających z wyszukiwarki Google.

 

Kontrola rodzicielska w urządzeniach mobilnych

 

         Kontrola rodzicielska w urządzeniach mobilnych obejmuje zabezpieczenia wynikające z funkcji tych urządzeń. Dzięki programowi bezpieczeństwa, w który wyposażone są tablety, smartfony oraz modułowi GPS rodzic może kontrolować aktualne miejsce pobytu dziecka, odnaleźć zgubiony lub skradziony sprzęt.

         Ponadto program bezpieczeństwa umożliwia ograniczenie dostępu do wybranych programów, tak by dziecko miało dostęp np. wyłącznie do gier i aplikacji dla dzieci. Możliwe jest też np. poszerzenie dostępu do aplikacji społecznościowych, przy zablokowanym dostępie do przeglądarki www. W sytuacji, kiedy dziecko korzysta z tabletu czy smartfonu, powinny być na nich włączone funkcje kontroli rodzicielskiej.

 

Drogi Rodzicu Pamiętaj!

 

• Udostępniając dziecku urządzenie z dostępem do internetu, upewnij się, że jest ono wyposażone w program ochrony rodzicielskiej, kontrolujący dostęp do nieodpowiednich treści. Dostosuj ustawienia narzędzia do wieku dziecka.

• Dziecko powinno wiedzieć o oprogramowaniu do kontroli rodzicielskiej, które jest zainstalowane na urządzeniu. Wytłumacz dziecku czemu służy dane narzędzie.

• Zapewnij dziecko, że jeśli coś niepokojącego wydarzy się w trakcie korzystania z urządzeń i internetu, może zwrócić się do ciebie z prośbą o pomoc.

 

 

 

 

 

 

Przegląd wybranych materiałów edukacyjnych

Materiały skierowane do dzieci

 

• Pakiet „Przygody Plika i Foldera w sieci”

W ramach pakietu dostępny jest film „Przygody Plika i Foldera w sieci” na płycie DVD, audiobook „Poznaj Internet”, Scenariusze zajęć dla nauczycieli, Zeszyt ćwiczeń dla dzieci. Pakiet jest dostępny na stronie: www.plikifolder.pl

• Pakiet „Owce w sieci”

Scenariusze zajęć z wykorzystaniem serii trzyminutowych kreskówek, których celem jest edukacja na temat zagrożeń związanych z korzystaniem przez dzieci z internetu, telefonów komórkowych i innych nowych technologii. Filmy odwołują się do motywów ludowych i bajkowych, ale odzwierciedlają również współczesną kulturę dziecięcą i młodzieżową oraz obecny styl życia. Zakończenie każdej bajki zawiera morał, mówiący jak uniknąć zagrożeń. Pakiet jest dostępny na stronie: www.pl.sheeplive.eu

• Projekt Necio.pl

Necio.pl to projekt edukacyjny skierowany do dzieci w wieku 4-5 lat, przeznaczony do nauki bezpiecznego korzystania z internetu. Na potrzeby projektu powstał serwis internetowy (www.necio.pl) zawierający animacje, gry oraz piosenki tłumaczące najmłodszym zasady bezpiecznego surfowania. www.necio.pl

• Przeglądarka BeSt

BeSt to przeglądarka bezpiecznych stron internetowych dla dzieci w wieku 3–10 lat, dzięki której rodzice mogą wspólnie z dziećmi odkrywać uroki internetu i zapewnić im bezpieczne, samodzielne korzystanie z sieci. Program blokuje dostęp do stron spoza katalogu BeSt.  Program można pobrać ze strony: www.best.fdn.pl.

• Zajęcia lekcyjne „Sieciakowa szkoła”

Scenariusze przeznaczone dla uczniów szkół podstawowych. Zestaw 12 scenariuszy zajęć (każdy obejmujący dwie lekcje), poświęconych bezpieczeństwu dzieci w internecie, pozwalających na wykorzystanie serwisu Sieciaki.pl jako narzędzia edukacyjnego. Podczas zajęć nauczyciel, odwołując się do wybranych treści z serwisu, omawia m.in.: reguły rejestracji w serwisach internetowych, netykietę i zasady bezpieczeństwa w internecie http://www.sieciaki.pl/dla-rodzicow-i-nauczycieli/scenariusze-lekcji

• Zajęcia lekcyjne „Zuźka i Tunio poznają Internet”

Scenariusz adresowany do uczniów klas II-IV szkół podstawowych. Zajęcia „Zuźka i Tunio poznają Internet”, wykorzystując kreskówki i łamigłówki, zapoznają dzieci z podstawowymi mechanizmami funkcjonowania sieci oraz zasadami bezpiecznego i efektywnego korzystania z internetu www.dzieckowsieci.fdn.pl

• Kurs e-learningowy „Poznaj bezpieczny Internet”

Kurs dla uczniów klas I-III szkoły podstawowej. Składa się on z ośmiu modułów, w których dzieci poznają podstawowe zasady bezpieczeństwa w internecie. Zadaniem użytkownika kursu jest zdobycie siedmiu stopni wtajemniczenia i dołączenie do drużyny Sieciaków   www.edukacja.fdn.pl

 

 

• Kurs e-learningowy „Bezpieczna przygoda z Internetem”

Kurs przeznaczony dla uczniów klas IV-VI szkól podstawowych. Sieciaki: Ajpi, Spociak, Netka i Kompel w towarzystwie robota Netrobiego i Sztucznej Inteligencji zmagają się z zagrożeniami w internecie i poznają podstawowe zasady bezpieczeństwa. Zadaniem użytkownika jest przejście siedmiu komnat, zdobycie siedmiu dysków wiedzy i dołączenie do drużyny Sieciaków.  www.edukacja.fdn.pl

• Kurs e-learningowy „3..2..1.. Internet!”

Kurs dla uczniów klas IV-VI szkoły podstawowej oparty na przygodach piątki uczniów szkoły podstawowej – Kuby, Ani, Sandry, Szymona i Piotrka. Przez pryzmat losów bohaterów, użytkownik zapoznaje się z różnymi formami zagrożeń związanych z internetem. Kurs składa się z siedmiu modułów, w których prezentowane jest pięć części kreskówki. Każda kreskówka omawia jedno z zagrożeń, jakie mogą spotkać najmłodsi użytkownicy sieci  www.edukacja.fdn.pl

• Projekt „Kursor”

Moduł Uczniowski projektu to cykl działań dla uczniów szkół podstawowych, którzy zapoznają się z multimedialnymi prezentacjami, wykładami video, animacjami oraz rozwiązują problemy i zadania. W skład materiałów multimedialnych wchodzą: filmy animowane, spoty promujące bezpieczne zachowania w sieci, gra fabularna, a także prezentacje i wykłady. www.kursor.edukator.pl

• Kurs e-learningowy „Gdzie jest Mimi?”

Kurs przeznaczony dla uczniów klas V i VI szkół podstawowych. Podejrzana o prowadzenie obraźliwego bloga Mimi staje się przedmiotem agresji rówieśniczej zarówno na terenie szkoły, jak i w sieci. Nie wytrzymuje presji i ucieka z domu. Uczestnicy kursu poznają różne aspekty cyberprzemocy z perspektywy ofiary, świadków oraz sprawcy, dowiadują się też, jak radzić sobie w takich sytuacjach.

www.edukacja.fdn.pl

 

Koordynatorzy:Jolanta Rainczuk, Paulina Pierchorowicz- Rączka

 

 

Dziecko a jego czas wolny...

 

         W  roku szkolny 2015/ 2016   w semestrze II zostały przeprowadzone ankiety  dotyczące między innymi spędzania czasu wolnego przez  naszych uczniów.

         Wnioski z przeprowadzonych ankiet nasuwają konieczność wprowadzenia wzmożonego nadzoru przez rodziców  oraz większej kontroli  nad spędzaniem czasu wolnego przez pociechy.

Z przeprowadzonych ankiet  jednoznacznie wynika, iż:

1.     Dzieci zbyt dużo czasu  wolnego spędzają przed komputerem ( pojawiły się przypadki dochodzące nawet do  kilku godzin  dziennie  ).

2.    Większość  dzieci  ma  ułatwiony dostęp do komputera, ze względu na to, że znajduje się on w ich  pokoju.

3.    Dzieci  nie muszą pytać dorosłych o możliwość korzystania z internetu.

4.    Rodzice nie kontrolują stron, na które wchodzą dzieci.

5.    Uczniowie znają zasady bezpiecznego korzystania z internetu mimo tego, zawierają znajomości i podają swoje prawdziwe dane.

6.    Rodzice w przeważającej większości nie kontrolują czasu spędzonego przez dziecko przy komputerze.

 

         Z obserwacji również wynika, iż  poważne zagrożenie stwarzają telefony komórkowe, które używane są  nagminnie, stanowiąc nieodzowny element funcjonowania dziecka !!! 

 

Po czym poznać, że dziecko może być uzależnione od komputera? Oto przykładowe objawy:

- ciągłe myślenie o komputerze i internecie – rozmyślanie o tym, co się robiło w sieci albo co będzie się robić po zalogowaniu;

- przesiadywanie przed komputerem dłużej niż się planowało;

- uczucie przyjemności, euforii i ekscytacji w czasie korzystania z komputera;

- niepokój, przygnębienie i irytacja w przypadku prób ograniczenia korzystania z komputera;

- problemy w szkole i gorsze relacje z rodzicami, rodzeństwem i przyjaciółmi;

- zaniedbywanie codziennych zajęć i obowiązków – dziecku uzależnionemu od komputera może „brakować czasu”, by zjeść spokojnie posiłek albo wyspać się;

- okłamywanie najbliższych, by ukryć prawdę, ile czasu spędziło się przed komputerem;

- brak kontroli nad czasem spędzonym przed komputerem – dziecku wydaje się, że grało w grę tylko przez pół godziny, gdy tymczasem minęły już cztery godziny;

- zaniedbywanie efektywnego wypoczynku i realnych kontaktów z ludźmi – dziecko zamiast pobiegać, pójść na basen, spotkać się z rówieśnikami na podwórku woli surfować po internecie;

- trudności z koncentracją na lekcjach, brak postępów w nauce.

 

DROGI RODZICU :

-  Ustal  wspólnie z dzieckiem zasady korzystania z internetu.

-  Najlepiej ustaw  komputer w ogólnodostępnym pomieszczeniu, umożliwiającym obserwowanie monitora.

-  Zapoznaj się ze stronami, z których  dziecko chce skorzystać .

- Sprawdzaj historię odwiedzanych przez dziecko stron.

- Używaj oprogramowania filtrującego lub blokującego, ustaw funkcje kontroli rodzicielskiej w przeglądarce.

- Staraj się towarzyszyć dziecku podczas korzystania z internetu.

- Rozmawiaj z dziećmi o możliwych zagrożeniach.

- Przekonuj dziecko, aby zgłaszało fakt napotkania nieprzyjemnych, szkodliwych lub nielegalnych treści.

- Ucz dziecko krytycznego podejścia do informacji znalezionych w internecie i konieczności ich weryfikacji z informacjami zawartymi w słownikach, encyklopediach, etc.

 

DROGI RODZICU

dziecko spędzające dużo czasu przed komputerem jest narażone na poważne problemy zdrowotne, związane zarówno ze strefą fizyczną, jak i ze strefą psychiczną. Do najpoważniejszych problemów zaliczyć można nieprawidłowy rozwój układu kostno-mięśniowego,układu nerwowego, wady postawy oraz problemy ze wzrokiem.        

 Podobnie narażana jest psychika dziecka, która poddawana jest częstym zmianom emocji związanym z przeżyciami w wirtualnym świecie. Najczęściej efektem tych czynników są zaburzenia emocjonalne, problemy z koncentracją oraz poczucie wyobcowania z realnego świata i poważne zaburzenia więzi uczuciowej z najbliższymi.

 

  Opracowały: Ilona Rudkiewicz, Jolanta Rainczuk

 

 .........................................................................................................

 

UZALEŻNIENIA

UZALEZNIENIA.pdf

Rodzice, którzy mają dobry kontakt z dzieckiem mają większą szansę, aby uchronić je przed uzależnieniami. Budowanie kontaktu, wiarygodność i rzetelna wiedza to ważne elementy w relacji między rodzicem a dzieckiem. Dzieci w okresie dojrzewania potrzebują poczucia więzi i przynależności do rodziny, wspierania poczucia własnej wartości, wiarygodności rodziców, sprawiedliwego traktowania, poszanowania intymności i dyskrecji oraz stanowczości w ważnych sprawach.

Im lepszy kontakt między rodzicem a dzieckiem, tym większa szansa, że rodzic zauważy niepokojące objawy u dziecka, takie jak:

unikanie rozmów, częste kłamstwa;

oddalanie się od rodziny;

kłopoty w szkole, których wcześniej nie było np. wagary;

rozdrażnienie, niecierpliwość, agresja;

sypianie o różnych porach dnia (raz jest bardzo pobudzone a raz ospałe);

spędzanie czasu poza domem i unikanie kontaktu po powrocie;

nowi znajomi, o których nie chce rozmawiać lub samotne spędzanie czasu w pokoju;

nadmierny apetyt lub jego brak, gwałtowne chudnięcie lub tycie;

przekrwione oczy, zwężone lub rozszerzone źrenice;

dziwne zapachy w pokoju lub bezpośrednio od dziecka, przedmioty związane z narkotykami;

znikanie z domu pieniędzy lub wartościowych przedmiotów.

Pojedyncze objawy nie muszą oznaczać, że z dzieckiem dzieje się coś złego, jednak nie muszą wystąpić wszystkie objawy, aby świadczyć, że coś złego się dzieje !

Warto interweniować, gdy z dzieckiem dzieje się coś niepokojącego, jednak nie działać pod wpływem emocji i rozpocząć rozmowę wtedy, gdy wiemy, że znajdziemy czas na to, aby ją skończyć. W momencie pojawienia się problemu, warto także szukać pomocy u specjalistów.

Okaż swoje zainteresowanie

 Twoje dziecko powinno wiedzieć, że interesujesz się jego życiem. Przy tym powinno wiedzieć, że Twoje oczekiwania w stosunku do niego nie są  wygórowane, ani niemożliwe. Nie ma złotego środka na uchronienie dziecka przed narkotykami. Wychowanie ma jednak wpływ na to, czy dziecko spróbuje tylko narkotyków, czy wpadnie w nałóg.

Jeśli będziesz brał/a aktywny udział w życiu swojego dziecka i dużo z nim rozmawiała, jest duże prawdopodobieństwo, że dziecko nie będzio uciekało przed problemami w narkotyki, czy innego rodzju używki.

 

JAK UCHRONIĆ DZIECKO PRZED UZALEŻNIENIEM OD KOMPUTERA ?

1.Oferuj dziecku różne sposoby spędzania wolnego czasu.

Niech widzi, że można dobrze się bawić nie tylko przed komputerem. Graj z nim w gry planszowe, wychodź na spacery, podwórko, wieczorami czytaj książki. Od czasu do czasu proponuj wyjście do kina czy na warsztaty dla dzieci. Oczywiście wszystko to wymaga od ciebie większego zaangażowania, warto jednak się na nie zdobyć.

2.Przykład idzie z góry, o wiele większe prawdopodobieństwo uzależnienia dziecka od komputera występuje w rodzinach, w których i rodzice większość czasu spędzają przed monitorem.

3.Jeśli  Twój  mały uczeń ma swój własny pokój, nie wstawiaj do niego komputera. Niech urządzenie to znajduje się w pokoju dziennym. Dzięki temu będziesz miał większą kontrolę nad tym, co dziecko robi w sieci.

 

4.Ustal z dzieckiem jasne zasady dotyczące korzystania z komputera. Poinformuj je o czasie, który może spędzić przed monitorem każdego dnia, a także o konsekwencjach wiążących się z nieprzestrzeganiem waszych ustaleń. Jeśli dziecko złamie zasady, bądź konsekwentny, pobłażliwość może cię drogo kosztować.

5.Niezależnie od tego, czy Twoje dziecko jest przedszkolakiem, uczniem szkoły podstawowej czy gimnazjalistą, zwracaj uwagę na to, w jakie gry komputerowe czy sieciowe gra. Wielu rodziców popełnia duży błąd, nie orientując się, czy dana gra nadaje się dla przedziału wiekowego, do którego należy ich dziecko.

 

Bardzo ważna jest rozmowa z dzieckiem. Powiedz mu, że praca przy komputerze ma swoje dobre i złe strony. Oczywiście nie możesz przesadzać, nie demonizuj wirtualnego świata. Jasno wytłumacz swojemu potomkowi, jakie korzyści płyną z korzystania z Internetu, ale tyle samo miejsca poświęć zagrożeniom z tym związanym.