Jeśli jesteś rodzicem, doskonale wiesz, jak ważne jest bezpieczeństwo Twojego dziecka. W trosce o pociechę reagujesz w każdej nagłej sytuacji, dbasz o jej zdrowie, zaopatrujesz w niezbędne lekarstwa, fotelik samochodowy czy inne gadżety. Co jednak w sytuacji, gdy dziecko sam na sam będzie świadkiem lub uczestnikiem niebezpiecznego zdarzenia?
Ważne, aby uczyć najmłodszych, jak mają się zachować i gdzie należy zadzwonić w takiej sytuacji.
11 lutego numer alarmowy 112 obchodzi swoje urodziny. To doskonały pretekst, aby poświęcić ten dzień na zwiększanie wśród najmłodszych świadomości na temat tego, jak i w jakich sytuacjach z niego korzystać.
Zarówno dorośli, jak i dzieci mogą korzystać z kilku numerów alarmowych, a 112 jest najważniejszym uniwersalnym europejskim numerem alarmowym, który łączy osobę dzwoniącą z Centrum Powiadamiania Ratunkowego (CPR). Ujednolicenie numeru ułatwiło wzywanie właściwej pomocy w sytuacjach, które wymagają pilnej reakcji. Kontaktując się pod jednym numerem, możliwe jest wezwanie wszystkich potrzebnych służb za jednym razem, przy okazji unikając pomyłek. Specjalna infrastruktura telekomunikacyjna usprawnia współdziałanie służb ratownictwa medycznego, policji oraz straży pożarnej. Numer ten jest bezpłatny, a możliwość dodzwonienia się istnieje zawsze (całą dobę, 7 dni w tygodniu) – również wtedy, gdy telefon jest zablokowany lub brakuje w nim karty SIM. Pomoc można wezwać zarówno z telefonu stacjonarnego, jak i komórkowego na terenie całej Unii Europejskiej.
To ciekawe!
·Wdrażanie ogólnopolskiego numeru alarmowego 112 zostało rozpoczęte w 1991 roku, a od 2008 roku jest to numer ratunkowy obowiązujący na terenie wszystkich krajów Unii Europejskiej.
·Na terenie Polski istnieje 17 centrów powiadamiania ratunkowego umiejscowionych w każdym mieście wojewódzkim i w Radomiu.
·Jeśli jedno z centrów jest przeciążone, połączenie jest przekierowane do pierwszego wolnego operatora na terenie kraju.
·Fałszywy alarm lub blokowanie numeru alarmowego traktowane są jako wykroczenie podlegające karze finansowej.
·W 2021 roku w centrach powiadamiania ratunkowego odnotowano ponad 21 milionów połączeń przychodzących, z czego najwięcej dotyczyło miesięcy wakacyjnych – czerwca i lipca.
·Wśród kategorii zdarzeń alarmowych najczęstsze są te dotyczące komunikacji drogowej, innych interwencji, złego samopoczucia, zakłócania porządku publicznego oraz interwencji domowych.
·Średni czas oczekiwania dzwoniącego na odbiór połączenia wynosi około 9,89 sekundy. W praktyce oznacza to, że operator odbiera połączenie w 3.-4. sekundzie od wpłynięcia
połączenia na stanowisko operatorskie (około 6 sekund trwa zapowiedź, która jest obligatoryjna).
Jak nauczyć dziecko wzywania pomocy?
Ucząc najmłodszych korzystania z numeru alarmowego, przekazujemy im cenną wiedzę na temat tego, jak ratować ludzkie życie. Jest to szczególnie ważne, bo choć rodzice, nauczyciele czy opiekunowie są odpowiedzialni za zdrowie i bezpieczeństwo dzieci, może przytrafić się sytuacja, w której pociecha sama będzie musiała ratować siebie lub inną osobę.
Oprócz umiejętności wykręcenia numeru alarmowego na telefonie, bardzo ważne jest, aby dziecko potrafiło sprawnie i efektywnie uczestniczyć w rozmowie z operatorem. Rozmowa przede wszystkim powinna być prowadzona spokojnie. Takie zachowanie pozwoli odnotować wszystkie ważne informacje i przekazać je do właściwych służb ratunkowych.
Po wybraniu numeru dziecko powinno cierpliwie czekać na zgłoszenie i nie odkładać słuchawki do czasu nawiązania połączenia z dyspozytorem. W trakcie rozmowy należy wskazać miejsce przebywania lub adres, w którym doszło do zdarzenia. To najważniejsza informacja dla służb ratunkowych, która pomoże dotrzeć do miejsca, nawet jeśli zostanie zerwane połączenie.
W następnej kolejności należy opisać sytuację, do której doszło, i udzielić informacji na zadane przez operatora pytania. Dyspozytor może wydać polecenie lub instrukcję postępowania, do których trzeba będzie się zastosować w zależności od sytuacji. Bardzo istotne jest, aby nie rozłączać się bez wyraźnego polecenia operatora. Warto również pamiętać, aby nie blokować linii i nie dzwonić z telefonu, z którego następowało zgłoszenie. Służby ratunkowe mogą kontaktować się ponownie w celu weryfikacji lub na potrzebę udzielenia dodatkowych informacji” – tłumaczy nadkom. Aleksandra Borucka z Wydziału Profilaktyki Społecznej Biura Prewencji Komendy Głównej Policji.
Liczy się również właściwa reakcja
Istnieje wiele zdarzeń, które wymagają wezwania pomocy. Warto jednak wytłumaczyć dziecku, jak odróżniać potencjalne sytuacje zagrażające życiu lub zdrowiu od tych mniej niebezpiecznych.
·Należy dzwonić na „112”, gdy komuś stała się poważna krzywda, np. został poparzony prądem, jest ofiarą przemocy, mocno krwawi, spadł ze schodów, przygniótł go mebel lub ktoś jest nieprzytomny i nie reaguje na zadawane pytania. Należy skontaktować się pod numerem alarmowym również wtedy, gdy w domu wybuchł pożar, ulatnia się gaz czy z kranu/rur nieustannie leje się woda.
·Nie należy dzwonić na „112”, jeśli sytuacja jest fikcyjna, a dziecko tylko się bawi. Zabronione jest również wykręcanie numeru tylko po to, aby sprawdzić, czy numer działa lub aby poinformować, że pomoc nie jest potrzebna. Inny przykład to chęć uzyskania porady lekarskiej.
„Jeśli dziecko znalazło się w sytuacji wymagającej udzielenia pierwszej pomocy, bardzo ważne jest, aby miało świadomość, że może zareagować, zanim pojawią się służby ratunkowe. W pierwszej kolejności powinno zorientować się, czy osoba poszkodowana jest przytomna i oddycha. Jeśli w pobliżu znajduje się osoba dorosła, warto poprosić ją o pomoc – gdy poszkodowany nie oddycha, jedna osoba powinna zająć się resuscytacją, a druga – wykonaniem połączenia pod numer alarmowy. W przypadku gdy poszkodowany jest nieprzytomny, nie ma urazów głowy czy widocznych złamań, ale oddycha, należy ułożyć go w pozycji bezpiecznej i oczekiwać zjawienia się ratowników medycznych” – komentuje mł.
insp. Wanda Mende – Naczelnik Wydziału Profilaktyki Społecznej z Wydziału Profilaktyki Społecznej Biura Prewencji Komendy Głównej Policji.
Artykuł o bezpieczeństwie opracowany
przez ekspertów, w tym psychologów, metodyków
i opiniowany przez właściwe wydziały
Komendy Głównej Policji w Warszawie
